ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

#تفسیر_قرآن
#سوره_مطففین
این سوره سی و شش آیه دارد و در مکه نازل شده است،گرچه بر اساس برخی از روایات، آیات اولیه آن سوره مدنی است.
نام سوره، برگرفته از آیه اول است و به معنای کم فروشان می باشد. این سوره با هشدار به کم فروشان آغاز می شود و ریشه آن را باور نداشتن یاد قیامت بر می شمرد.
سرگذشت فاجران گنهکار و متجاوز و برخورد آنان با آیات الهی، که بیانگر زنگار گرفتگی دلهای آنهاست، بخش دیگری از آیات این سوره را تشکیل می دهد.
البته بیان نعمت های جاودان و شادی و سرور بهشتیان، نور امید را در دل مؤمنان روشن می سازد و آنان را در برابر نیش و نوشهای مجرمان دلداری می دهد تا در اثر تحقیر و استهزای آنها اندوهگین نشوند.
بر اساس روایات قرائت این سوره در نماز، امنیت از عذاب را در روز قیامت به دنبال دارد و خداوند او را نوشیدنی های طهور بهشتی سیراب می سازد.(تفسیر نور الثقلین)

:books: تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی، ج10، جزء 30 ، ص412.

#تفسیر_قرآن
#تفسیر_سوره_انفطار_آیات13تا19
بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيم؛ به يقين نيکان در نعمتي فراوانند.»(13) « وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ؛ و بدکاران در دوزخند.»(14)« يصْلَوْنَهَا يوْمَ الدِّينِ؛ روز جزا وارد آن مي‌شوند و مي‌سوزند.»(15)« وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ؛و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!»(16)« وَمَا أَدْرَاكَ مَا يوْمُ الدِّينِ؛ تو چه مي‌داني روز جزا چيست؟!»(17)« ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يوْمُ الدِّينِ؛ باز چه مي‌داني روز جزا چيست؟!»(18)« يوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيئًا وَالْأَمْرُ يوْمَئِذٍ لِلَّهِ؛ روزي است که هيچ کس قادر بر انجام کاري به سود ديگري نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست!»(19)
 نکته ها:
 «أبرار» جمع«بارّ» به معنی نیکوکار و «نَعیم» به معنای پرنعمت است.
«فُجار» جمع «فاجر» به معنای شکافتن است، یعنی کسانی که پرده دری می کنند و هتّاک هستند.
 «صَلی» ورود در قهر و عذاب است. «يصْلَوْنَهَا يوْمَ الدِّينِ» همان گونه که «صَلو» ورود در رحمت و لطف است« هو الذی یصلی علیکم»(احزاب 43)
در قیامت همه امور به دست خداست و این به معنای نفی شفاعت نیست، چون شفاعت نیز از اموری است که خداوند فرمان داده است.(تفسیر مجمع البیان)
:books: تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص409

#تفسیر_سوره_انفطار
#آیات_6تا12
 بسم الله الرحمن الرحیم
يا أَيهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ؛ اي انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار کريمت مغرور ساخته است؟!»(6)
« الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ؛ همان خدايي که تو را آفريد و سامان داد و منظم ساخت»(7) «فِي أَي صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ؛ و در هر صورتي که خواست تو را ترکيب نمود.»(8) «كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ؛(آري) آن گونه که شما مي‌پنداريد نيست؛ بلکه شما روز جزا را منکريد!»(9) « وَإِنَّ عَلَيكُمْ لَحَافِظِينَ؛ و بي‌شک نگاهباناني بر شما گمارده شده…»(10) « كِرَامًا كَاتِبِينَ؛ والا مقام و نويسنده (اعمال نيک و بد شما)،»(11) « يعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ؛که مي‌دانند شما چه مي‌کنيد!»(12)
♣ نکته ها:
 **«غَرّ» از «غرور»به معنای غفلت، فریب و مغرور، «سوّاک»به معنای استواری و استقامت و دوری از اعوجاج و «عدلک» بیانگر تعادل و توازن بین اعضا و جوارح انسان است.
 **به عمل خود تکیه کنید نه بر کرم خداوند، انبیاء از کرم خداوند آگاه بودند امّا اهل عمل بودند.
 **خداوند کریم است»« رَبِّكَ الْكَرِيمِ»فرشتگان مأمور او کریم اند: «كِرَامًا كَاتِبِينَ» رسولان او کریم اند.« رسول کریم»(حاقه 40)کتاب او کریم است«إنَّهُ لقرآنُ الکریم»(واقعه 77) و پاداش او کرمیانه است« اجر کریم»(یس 11)
 **خداوند کریم است؛ هم گناهان را می بخشد، هم عیب ها را می پوشاندو هم پاداش را چند برابر می کند.
:books: تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی ، ج10، جزء 30، ص82

#تفسیر_سوره_انفطار
#آیات_1تا5
بسم الله الرحمن الرحیم.

«إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ؛ آن زمان که آسمان [= کرات آسماني‌] از هم شکافته شود.»(1) «وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ؛ و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ريزند.»(2) « وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ؛ و آن زمان که درياها به هم پيوسته شود»(3)«وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ؛ و آن زمان که قبرها زير و رو گردد (و مردگان خارج شوند.(4)« عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ؛ (در آن زمان) هر کس مي‌داند آنچه را از پيش فرستاده و آنچه را براي بعد گذاشته است.»(5)
نکته ها:

 «اِنفطار» به معنای شکافته شدن است،«فِطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن می شکافد.«انفطار» و «انشقاق» به یک معناست، لکن بعد از انفطار به چیزی می رسیم، بر خلاف انشقاق،چنانکه عرب در حفر قنات می گوید:«فطرتُ» چون بعد از شکافتن زمین، به آب می رسد.
 «انتثار» به معنای پرا کندگی است و به چیزی که بر سر عروس می ریزند نثار می گویند.
 «فَجر» به معنای بروز شکاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگرعظمت و شدت شکافته شدن کوههاست.
 در کلمه «بُعثر» هم معنای « بعث» (به پا خواستن) است و هم معنای « ثور»(دگرگون شدن)،لذا راغب در مفردات گفته است که بعید نیست فعل «بُعثر» مرکب از این دو فعل باشد،یعنی زیر و رو شدن خاک ها و برپا خاستن مردگان
 پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشکی به گونه ای است که هرگاه نظام یکی از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم می خورد.
:books: تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی، جزء 30 ،ج 10، ص405.