تفسیر سوره انفطار
#تفسیر_سوره_انفطار
#آیات_1تا5
بسم الله الرحمن الرحیم.
«إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ؛ آن زمان که آسمان [= کرات آسماني] از هم شکافته شود.»(1) «وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ؛ و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ريزند.»(2) « وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ؛ و آن زمان که درياها به هم پيوسته شود»(3)«وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ؛ و آن زمان که قبرها زير و رو گردد (و مردگان خارج شوند.(4)« عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ؛ (در آن زمان) هر کس ميداند آنچه را از پيش فرستاده و آنچه را براي بعد گذاشته است.»(5)
نکته ها:
«اِنفطار» به معنای شکافته شدن است،«فِطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن می شکافد.«انفطار» و «انشقاق» به یک معناست، لکن بعد از انفطار به چیزی می رسیم، بر خلاف انشقاق،چنانکه عرب در حفر قنات می گوید:«فطرتُ» چون بعد از شکافتن زمین، به آب می رسد.
«انتثار» به معنای پرا کندگی است و به چیزی که بر سر عروس می ریزند نثار می گویند.
«فَجر» به معنای بروز شکاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگرعظمت و شدت شکافته شدن کوههاست.
در کلمه «بُعثر» هم معنای « بعث» (به پا خواستن) است و هم معنای « ثور»(دگرگون شدن)،لذا راغب در مفردات گفته است که بعید نیست فعل «بُعثر» مرکب از این دو فعل باشد،یعنی زیر و رو شدن خاک ها و برپا خاستن مردگان
پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشکی به گونه ای است که هرگاه نظام یکی از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم می خورد.
:books: تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی، جزء 30 ،ج 10، ص405.