بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ؛ سوگند به آسمان که داراي برجهاي بسيار است.»(1)
«وَالْيوْمِ الْمَوْعُودِ؛ و سوگند به آن روز موعود.»(2) «وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ؛ و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! [«شاهد»: پيامبر و گواهان اعمال، و «مشهود» : اعمال امت است]»(3)
« قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛ مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)»(4) «النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ؛ آتشي عظيم و شعله‌ور!»(5) «إِذْ هُمْ عَلَيهَا قُعُودٌ؛ هنگامي که در کنار آن نشسته بودند.»(6) « وَهُمْ عَلَى مَا يفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ؛ و آنچه را با مؤمنان انجام مي‌دادند (با خونسردي و قساوت) تماشا مي‌کردند!»(7)
«وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛ آنها هيچ ايرادي بر مؤمنان نداشتند جز اينکه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.»(8) «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ شَهِيدٌ؛ همان کسي که حکومت آسمانها و زمين از آن اوست و خداوند بر همه چيز گواه است!»(9) «إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ؛ کساني که مردان و زنان باايمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، براي آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است!»(10)
نکته ها:
«طارق» به معنی کسی است که در شب وارد شود و در را بکوبد.«طَرق» کوبیدن و «مطرِقه» وسیله کوبیدن است و طریق به راه گفته می شود، زیرا زیر پا کوبیده می شود.
«ثاقب» به معنای سوراخ کردن است، گویا این ستاره با نور خود تاریکی شب را سوراخ می کند.«صُلب» به معنای محکم و مراد از آن، ستون فقرات پشت است و «ترائب» به معنای استخوان های سینه گفته می شود.
«تُبلی»از « بلوی» به معنای آزمایش است که عامل آشکار شدن حقیقت هاست.
طبق روایتی از امام صادق(ع) مراد از طارق ستاره زُحَل است که ستاره امیر المومنین و اوصیای اوست.(تفسیر برهان)
اشعث بن قیس که از منافقان بود، شبانه حلوایی برای حضرت علی(ع) آورد و در خانه را زد تا با هدیه حلوای شب، در روز مرتکب خلافی شود. حضرت نام او را که شبانه در خانه اش را کوبید، طارق نامید.(نهج البلاغه، خطبه 224)
مشابه آیه 4 این سوره را در سوره انفطار می خوانیم.« و انّ علیکم لحافظین کرا ما کاتبین یعلمون ما تفعلون» بر شما نگاهبانانی گماشته شده که بزرگوارانه، بدون کینه و سوء ظنّ، کارهای شما را می نویسند و آنچه انجام می دهید ، می دانند.
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص443-444.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ؛ سوگند به آسمان که داراي برجهاي بسيار است.»(1)
«وَالْيوْمِ الْمَوْعُودِ؛ و سوگند به آن روز موعود.»(2) «وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ؛ و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! [«شاهد»: پيامبر و گواهان اعمال، و «مشهود» : اعمال امت است]»(3)
« قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛ مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)»(4) «النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ؛ آتشي عظيم و شعله‌ور!»(5) «إِذْ هُمْ عَلَيهَا قُعُودٌ؛ هنگامي که در کنار آن نشسته بودند.»(6) « وَهُمْ عَلَى مَا يفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ؛ و آنچه را با مؤمنان انجام مي‌دادند (با خونسردي و قساوت) تماشا مي‌کردند!»(7)
«وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛ آنها هيچ ايرادي بر مؤمنان نداشتند جز اينکه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.»(8) «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ شَهِيدٌ؛ همان کسي که حکومت آسمانها و زمين از آن اوست و خداوند بر همه چيز گواه است!»(9) «إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ؛ کساني که مردان و زنان باايمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، براي آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است!»(10)
نکته ها:
«طارق» به معنی کسی است که در شب وارد شود و در را بکوبد.«طَرق» کوبیدن و «مطرِقه» وسیله کوبیدن است و طریق به راه گفته می شود، زیرا زیر پا کوبیده می شود.
«ثاقب» به معنای سوراخ کردن است، گویا این ستاره با نور خود تاریکی شب را سوراخ می کند.«صُلب» به معنای محکم و مراد از آن، ستون فقرات پشت است و «ترائب» به معنای استخوان های سینه گفته می شود.
«تُبلی»از « بلوی» به معنای آزمایش است که عامل آشکار شدن حقیقت هاست.
طبق روایتی از امام صادق(ع) مراد از طارق ستاره زُحَل است که ستاره امیر المومنین و اوصیای اوست.(تفسیر برهان)
اشعث بن قیس که از منافقان بود، شبانه حلوایی برای حضرت علی(ع) آورد و در خانه را زد تا با هدیه حلوای شب، در روز مرتکب خلافی شود. حضرت نام او را که شبانه در خانه اش را کوبید، طارق نامید.(نهج البلاغه، خطبه 224)
مشابه آیه 4 این سوره را در سوره انفطار می خوانیم.« و انّ علیکم لحافظین کرا ما کاتبین یعلمون ما تفعلون» بر شما نگاهبانانی گماشته شده که بزرگوارانه، بدون کینه و سوء ظنّ، کارهای شما را می نویسند و آنچه انجام می دهید ، می دانند.
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص443-444.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ؛ سوگند به آسمان که داراي برجهاي بسيار است.»(1)
«وَالْيوْمِ الْمَوْعُودِ؛ و سوگند به آن روز موعود.»(2) «وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ؛ و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! [«شاهد»: پيامبر و گواهان اعمال، و «مشهود» : اعمال امت است]»(3)
« قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛ مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)»(4) «النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ؛ آتشي عظيم و شعله‌ور!»(5) «إِذْ هُمْ عَلَيهَا قُعُودٌ؛ هنگامي که در کنار آن نشسته بودند.»(6) « وَهُمْ عَلَى مَا يفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ؛ و آنچه را با مؤمنان انجام مي‌دادند (با خونسردي و قساوت) تماشا مي‌کردند!»(7)
«وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛ آنها هيچ ايرادي بر مؤمنان نداشتند جز اينکه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.»(8) «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ شَهِيدٌ؛ همان کسي که حکومت آسمانها و زمين از آن اوست و خداوند بر همه چيز گواه است!»(9) «إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ؛ کساني که مردان و زنان باايمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، براي آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است!»(10)
نکته ها:
«طارق» به معنی کسی است که در شب وارد شود و در را بکوبد.«طَرق» کوبیدن و «مطرِقه» وسیله کوبیدن است و طریق به راه گفته می شود، زیرا زیر پا کوبیده می شود.
«ثاقب» به معنای سوراخ کردن است، گویا این ستاره با نور خود تاریکی شب را سوراخ می کند.«صُلب» به معنای محکم و مراد از آن، ستون فقرات پشت است و «ترائب» به معنای استخوان های سینه گفته می شود.
«تُبلی»از « بلوی» به معنای آزمایش است که عامل آشکار شدن حقیقت هاست.
طبق روایتی از امام صادق(ع) مراد از طارق ستاره زُحَل است که ستاره امیر المومنین و اوصیای اوست.(تفسیر برهان)
اشعث بن قیس که از منافقان بود، شبانه حلوایی برای حضرت علی(ع) آورد و در خانه را زد تا با هدیه حلوای شب، در روز مرتکب خلافی شود. حضرت نام او را که شبانه در خانه اش را کوبید، طارق نامید.(نهج البلاغه، خطبه 224)
مشابه آیه 4 این سوره را در سوره انفطار می خوانیم.« و انّ علیکم لحافظین کرا ما کاتبین یعلمون ما تفعلون» بر شما نگاهبانانی گماشته شده که بزرگوارانه، بدون کینه و سوء ظنّ، کارهای شما را می نویسند و آنچه انجام می دهید ، می دانند.
تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10، جزء 30، ص443-444.