مدتی است هر چه تلاش می کنم بنویسم نمی توانم انگار ذهنم کاملا از کلمات خالی شده است نمی دانم این چه امتحانی است که باید پس بدهم اما هر چه است دلم برای قلمم خیلی تنگ شده برای متن هایی که می نوشتم و جانم با آن خوشحال می شد و رنگ و بوی پرواز می گرفت.
هفتۀ دفاع مقدس بیانگر رشادتها و دلاور مردیهای مردانی، از جنس نور، تقوی و بندگی بود. مردانی که در برههای از زمان خوش درخشیدند و به ندای امام زمان خویش لبیک گفته و به وادی نور شتافتند تا عزت،استقلال و انسانیت بشر در زیر چکمههای استعماری و تحقیر زمانه لگدمال نشود. بلکه انسان به ارزش و کرامت فراموش شدۀ خویش آگاهی یابد و در جهت پیشبرد اهداف و آرمانهای الهی و نجات بشر از پلیدیها گام بردارد. بی شک هفتۀ دفاع مقدس در تاریخ بشریت ماندگار شد.
آری! تاریخی که باید در قلبش بنگارد و ماندگار کند از رشادتها، ولایتمداریها و ایمانی که این گونه رزمندگان به منصه ظهور گذاشتند و پرچم سه رنگ کشور را با صلابتی هر چه تمامتر، بر تارک جهان به اهتزاز در آوردند و عزت خویش را به نمایش گذاشتند.
#هفته_دفاع_مقدس
ارباب مهربانم دلتنگم و برای رسیدن به کویت ثانیه ها را لحظه شماری می کنم. واژه ها قامت شکسته اند و قلم جوهرش خشکیده است، اما دریای عشق و معرفت تو هیچ گاه خشکیده نمی شود، پس قلمم را از دریای معرفت و عشق به تو جوهری خواهم کرد تا باز از قصه دلتنگی بنگارد
یا ابا عبدالله ارباب مهربانم به من بیاموز راه و رسم دلدادگی و عاشقی را
یا حسین(ع) من همان عاشق دل خسته ام که هر شب جمعه در ذهنم ضریح شش گوشه ات را لمس می کند و اشک فراق و ماتم می ریزد و در هوای ملکوتی دل به سوی تو پر می کشد.
یا حسین(ع) من هنوز کربلا نرفتم اما هر شب جمعه خود را در میان زائرانت حس می کنم و در ذهنم هم قدم با آنان می شوم و نوای دل تنگی سر می دهم.
قرآن کتاب و دستورالعمل زندگی سعادتمندانه است. این کتاب مقدس سالیان متمادی است که از نزولش در جهت هدایت و کمال انسان می گذرد. در این مدت چندین سال هنوز تغییری در آن ایجاد نشده است چرا که خداوند خود حافظ قرآن است و آن را از دستبرد حفظ می نماید. چه دستورالعملی محکم تر از این کتاب مقدس که انسان به آن وسیله هدایت چنگ زند تا گمراه نشود و اهل نجات باشد.