ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

لبخند طلوع آفتاب بر لبان صبح نقش می بندد ، پنجره چشمانم به روی بهار گشوده می شود .
آنگاه شبنم احساس بر گوشه ای از پلک هایم می نشیند و ندای امید از بیکرانه ها گوشم را به نوازش در می آورد ، تلألویی از باران عدالت بند بند وجودم را به تسخیر خود می کشاند ، آب حیات بخش زندگی در رگ هایم جریان می یابد و برگ ، برگ دفتر انتظار ورق می خورد برقی از نور امید کلبه قلبم را نور افشانی می نماید ؛ ندایی از ملکوت شادی را به ارمغان می آورد که طلوع آفتاب ظهور نزدیک است .