ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

امام صادق علیه السلام :

كَيفَ يَكونُ لَيلَةُ القَدرِ خَيرا مِن ألفِ شَهرٍ؟ قال: العَمَلُ فيها خَيرٌ مِنَ العَمَلِ في ألفِ شَهرٍ لَيسَ فيها لَيلَةُ القَدرِ.
«چگونه شب قدر بهتر از هزار ماه است؟»: عمل در آن شب بهتر از عمل در هزار ماهى است كه شب قدر در آنها نباشد.
الكافي ج ۴ ص ۱۵۷ ح ۴
مناسبتهای امروز :
 انتشار نخستین روزنامه در ایران به نام «کاغذ اخبار» توسط «میرزا صالح شیرازی»[ شمسی ]
 روزجهانی کارگر[ میلادی ]
 شب قدر[ قمری ]

:tulip: برق امید وفور نعمت
:hibiscus:پرونده اش در دستان لرزان و پینه بسته اش خود نمایی می کرد، روزها را به امید امضایی هر روز کیلومترها می پیمود و به آنجا می رفت، اما با بهانه های جدید آنها رو به رو می شد.
:fallen_leaf:روز هایش به سختی می گذشت، فقر، قرض، بیماری بچه ها امانش را بریده بود، محمد تمام راها را امتحان کرده بود؛ اما کم آورده بود و خسته و نالان هر روز او را از اینجا به آنجا حواله می کردند.
:cherry_blossom:محمد تصمیمش را گرفته بود و مصمم بود که بالاخره کاری کند، فکری به ذهنش رسیده بود و می خواست وامی بگیرد؛ بلکه کارگاهی راه بیندازد، تا بتواند حداقل گوشه ای از مشکلاتشان را حل کند، شب رو روز این سو به آن سو می دوید؛ اما کسی به سخن و درد یک شخص زخمی توجهی نداشت، به اتاق رئیس که می رسید، به بهانه های مختلف او را بیرون می کردند.
:leaves:محمد به امید فرداها از این اتاق رئیس به آن اتاق رئیس می رفت؛ اما سرانجام کاری پیش نبرد.
:hibiscus: یادش به حدیثی افتاد که چند وقت قبل در جایی دیده بود، که در زمان حضور حضرت، وفور نعمت است، بر کارگزار و مسئولان سخت گیر و بر ضعفا و فقرا مهربان. همچنان که چراغ امیدی با این حدیث در دلش روشن شده بود، آنها را به امام زمان(عج) واگذار کرد و آرزو کرد کاش آن روز هر چه سریعتر فرا رسد.
:small_blue_diamond:امام جعفرصادق (علیه‌السلام)
«المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساکینِ؛
:tulip:حضرت مهدی(علیه‌السلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سخت‌گیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است.»
:books: الملاحم و الفتن، ص ١٣٧

میدان مسابقه
امام حسن علیه السلام :

إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ شَهرَ رَمَضانَ مِضماراً لِخَلقِهِ يَستَبِقونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إلى رِضوانِهِ، فَسَبَقَ فيهِ قَومٌ فَفازُوا وتَخَلَّفَ آخَرونَ فَخابُوا
خداى متعال، ماه رمضان را به عنوان ميدانى براى مسابقه آفريدگانش آفريد تا به وسيله فرمان بُردارى از خدا، به سوى رضاى الهى سبقت بگيرند. گروهى پيش افتاده، برنده شدند و گروهى هم عقب مانده ، محروم گشتند.
كتاب من لا يحضره الفقيه ج ۲ ص ۱۷۴ ح ۲۰۵۷
مناسبتهای امروز :
 ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام[ قمری ]

امام علی علیه السلام :

وقَد وَكَّلَ اللّهُ عز و جل بِكُلِّ شَيطانٍ مَريدٍ سَبعينَ مِن مَلائِكَتِهِ، فَلَيسَ بِمَحلولٍ حَتّى يَنقَضِيَ شَهرُكُم هذا، ألا وأبوابُ السَّماءِ مُفَتَّحَةٌ مِن أوَّلِ لَيلَةٍ مِنهُ، ألا وَالدُّعاءُ فيهِ مَقبولٌ.
خداوند بر هر شيطان سركشى، هفتاد فرشته گماشت. او رها نمى شود تا اين ماهتان سپرى گردد. آگاه باشيد كه درهاى آسمان از نخستين شب اين ماه، گشوده اند و دعا در آن، پذيرفته است» .
كتاب من لا يحضره الفقيه ج ۲ ص ۹۸ ح ۱۸۳۷

امام علی علیه السلام :

إنّكُم إلى إنفاقِ ما اكتَسَبتُم أحوَجُ مِنكُم إلَى اكتِسابِ ما تَجمَعونَ .
شما به انفاق كردن آنچه به دست آورده ايد محتاجتريد تا به دست آوردن آنچه گرد مى آوريد.
غرر الحكم : ۳۸۲۷.

تفسیر سوره حاقه
ایات 1 تا 5

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
« الْحَاقَّةُ؛ (روز رستاخیز) روزی است که مسلما واقع می‌شود!» (1) «مَا الْحَاقَّةُ؛ چه روز واقع شدنی!»(2) « وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ؛ و تو چه می‌دانی آن روز واقع شدنی چیست؟!»(3) «کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ؛ قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)!»(4) «فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیةِ ؛ اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند!»(5)
سیمای سوره
این سوره پنجاه و دو آیه داردو در مکه نازل شده است نام سوره برگرفته از ایه اول است و به عنای امر ثابت و محقق است.
محور مطالب این سوره قیامت و ویژگی های ان است و سه نام از نامهای قیامت: « الحاقه» ،«القارعه»، «الواقعه» در این سوره آمده است.
سرنوشت شوم اقوام پیشین، عظمت قرآن و پیامبر، ویژگی دوزخ و بهشت و دوزخیان و بهشتیان بخش های بعدی این سوره را تشکیل می دهند.
نکته ها:
*الحاقه» از «حق» به معنای امر ثابت و محقق است. این کلمه یکی از نام های قیامت است، زیرا قیامت واقعه ای حتمی، حقیقی و ثابت است.
«القارعه» از «قرع» به معنای کوبیدن است. یعنی جهان در آستانه برپایی قیامت با حادثه ای کوبنده رو برواست.
برای هلاکت قوم ثمود سه وسیله در قرآن آمده است.
الف) زلزله«فأخذتهم الرجفه»(اعراف 78)
ب) صیحه.«إنا ارسلنا علیهم صحیه»(قمر 31)
ج)صاعقه. مثل صاعقه عاد و ثمود(فصلت 13)
شاید هر سه عذاب همراه یکدیگر و ملازم یکدیگربوده اند.یعنی رعد وبرق و زلزله و شاید هر عذابی عده ای را از پا درآورده است.
ایجاد حساسیت، انگیزه، عطش برای شنیدن مسائل مهم لازم است. تکرار کلمه الحاقه مخاطب قرار گرفتن شخص پیامبر(ص) که اشرف مخلوقات است، همه و همه برای ایجاد حساسیت است.
تفسیر نور ج10، حزء 29 حج الاسلام قرائتی، ص 194 -195