ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

#تفسیر_سوره_حاقه

بسم الله الرحمن الرحیم
«فَأَمَّا مَنْ أُوتِی کِتَابَهُ بِیمِینِهِ فَیقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیهْ(الحاقة/19)
پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد می‌زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!
« إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ(الحاقة/20)
من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‌رسم!»
«فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیةٍ(الحاقة/21)
او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت.»
« فِی جَنَّةٍ عَالِیةٍ(الحاقة/22)
در بهشتی عالی.»
« قُطُوفُهَا دَانِیةٌ(الحاقة/23)
که میوه هایش در دسترس است!»
« کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیامِ الْخَالِیةِ(الحاقة/24)
(و به آنان گفته می‌شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید!»
نکته ها:
«هاؤم» اسمی است که معنای امر دارد، یعنی بیایید.«قُطوف»، جمع «قطف»، میوه چیده شده یا آماده چیدن است.
«ظن» در امور دنیوی باوری همراه با شک است؛ ولی در امور اخروی به معنای اطمینان است.« اسلفتم» از «اسلاف» تقدیم چیزی است که امید می رود بهتر از آن برگردد.
هر انسانی در قیامت نامه و پرونده ای دارد و نامه خوبان به دست راستشان داده می شود. شاید آنچه در سوره واقعه به نام اصحاب یمین می خوانیم همین گروه باشند.
مراد از علّو در «فی جنه عالیه» ممکن است علوّ مقامی باشد نه مکانی.
در قیامت هم نعمت مادی است و هم روحی، راضی بودن انسان، نعمت روحی و بهشت برین نعمت مادی است.
«هنیا» از سوی خداوند، کامیابی را افزون تر و گواراتر می کند. در قرآن چهار مرتبه کلمه «هنیئا» به کار رفته که سه بار آن برای نعمت های بهشتی است.
تفسیر نور حجت السلام و المسلمین قرائتی، ص200-201، جزء 29، ج 10.