ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

﷽

آیت‌الله فِهری زنجانی که ساکن سوریه بودند،
در تهران برایم گفت: «در مشهد، آیت‌الله بهجت را دیدار کردم.» پرسیدم: «یادتان هست پنجاه و پنج سال قبل، نجف با هم در مدرسۀ سید بودیم؟» دوست بودیم، اگرچه هم‌درس نبودیم.شما پرواز کردید و ما را جا گذاشتید.ما که سید بودیم. چه می‌شد دست ما را هم می‌گرفتید؟! اکنون که مهمان شما هستم، تا عنایت خاصی از امام رضا علیه‌السلام برای من نگویید، از اینجا نمی‌روم!»

سرشان را پایین انداختند. ناراحتی در ایشان ندیدم. سر را بالا آورد و گفت: «یک‌بار که به حرم مشرّف شدم، حضرت مرا به داخل روضه نزدشان بردند؛ ده مطلب فرمودند. یکی این بود: «مگر می‌شود، مگر می‌شود، مگر ممکن است کسی به ما پناه آورد و ما او را پناه ندهیم؟!»

در سخنرانی مجلس روضه که با حضور آقا برگزار می‌شد، این خاطره را تعریف کردم؛ و گفتم: «اگر کم‌وزیاد دارد، آیت‌الله بهجت تذکر دهند.» پایان سخنرانی خدمتشان رسیدم، اما تذکری ندادند…

این بهشت، آن بهشت، ص۶٨و۶٩؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام والمسلمین صدیقی

اسلام اصول و نکاتی برای سلامتی انسانها در نظر گرفته است ، اما ما انسانها یا انها را فراموش می کنیم یا مورد توجه قرار نمی دهیم ، اما توجه به آنها می تواند مفید واقع گردد، حتی در دراز کشیدن پس از غذا که سبب هضم غذا چاقی و بیرون رفتن درد از بدن می شود.

ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ:
ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ، ﺑﺪﻥ ﺭﺍ ﭼﺎﻕ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻫﻀﻢ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺭﺍ [ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ] ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ.

 منبع: ﺟﻠﺪ ۲، ﺻﻔﺤﻪ ۹۶-
دانشنامه احادیث پزشکی

اکبر پسر فوق العاده شوخی بود، قبل از عملیات ازش پرسیدم : در این لحظات آخر راستش را بگو چه آرزویی داری و از خدا چه می خواهی؟

گفت: با اخلاص بگویم؟! گفتم: با اخلاص بگو.

گفت: از خدا دوازده فرزند پسر می خواهم تا از آنها یک دسته عملیاتی درست کنم، خودم هم فرمانده دسته شان باشم، شب عملیات آنها را ببرم در میدان مین ها، رها کنم! بعد که همه، یکی پس از دیگری شهید شدند، بیایم پشت سیمهای خاردار خط، دستم را بگیرم کمرم و بگویم: آخ کمرم شکست!

پی نوشت: عزیزانی که رزمکنده بودند و می داننتد شب عملیات یعنی چه خیلی بهتر می تونند درک کنند، چنین روحیه ی بالایی قبل از عملیاتی که در آن فجیع ترین و دلخراش ترین اتفاقات می افتد، به چه معناست…..

خدایا کمک کن شرمنده شهدا نشیم…..

شادی روح شهدا«اکبر جمهوری» صلوات

منبع: فرهنگ جبهه، ج3(شوخ طبعی ها)، ص67.

خداوند تمام موجودات را آفرید و هر کدام بر اساس مأموریتی که دارد وظیفه خویش را انجام می دهد یکی از آن ها ماجرای ابر و افعی است که امام صادق (ع) در این زمینه برای مفضل ماجرا را شرح می دهد

مفضل می گوید: عرض کردم: آقا! از ماجرای افعی و ابر بگوید. امام (ع) فرمود: ابر[از جانب خدای عزوجل]گوی وکیل است تا هرجا که افعی را بیابد برباید به گونه ای که آهن  آهن را می رباید. از این رو آنگاه که فصل باران و ابر است این حیوان از هراس ابر، سر از خاک بیرون نمی آورد. تنها هنگامی سر بیرون می آورد که هوا بسیار گرم باشد و ابری در آسمان نباشد.

عرض کردم: چرا باید ابر در کمین افعی باشد و اگر آن را بربایدش فرمود: تا مردم را از شر آن خلاصی دهد.

منبع: توحید مفضل، ص103

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

طیبات، غذاهای خوب و دیگر لذت‌های دنیا، روزهای بد و عاقبتِ ناگواری را درپی‌دارد که ثمره و نتیجه و مولود افراط و زیاده‌روی و غور در همان طیبات و لذات است. تازه این خوبی‌های دنیاست، بدی‌های آن چگونه است؟ برای دنیایی که خوبی‌هایش این چنین است، با هم مقاتله و نزاع می‌کنیم! بر سر این امر کشنده و زهر فریبنده و مُهلک نزاع داریم، من می‌گویم این سم مهلک مال من باشد، او هم می‌گوید مال من! همان دنیایی که کودک را جوان، و جوان را پیر، و پیر را نابود می‌کند!

 در محضر بهجت، ج١، ص٢۴٨