ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

همان طور که جسممان داری یک سری بیماریهایی می گردد که تعادل جسمی ما را مختل می نماید، و شکایت می کنیم روحمان نیز بر اثر عدم مراقبت به یک سری بیماریها مبتلا می گردد که همیشه از آنها شاکی است و نیاز به درمان دارد، چنانچه بدگمانی یکی از این بیماری ها است که فرد همیشه بیمار است چون مدام تعادل روحی ندارد به اشخاص به برنامه ها، کارها گمان خوب ندارد و این قضیه علاوه بر اینکه نسبت به کاری که دارد، حس رضایت و خوش گمانی ندارد چه بسا نسبت به اشخاص نیز بدگمان گردیده، رابطه خویش را نیز خراب و از دست می دهد.
همچنین شخص طمع کار نیز از آنجایی که مدام در پی کسب نداشته ها و به چیزهایی که دارد قانع نیست و چیزهای بیشتری می خواهد حال در تمام امور و جوانب و در نزد دیگران از نداشتن، کم بودن چیزی که در اختیار دارد، لذا نه تنها باعث عدم آرامش او می گردد، بلکه همیشه خوار است. به بیان دیگر دیگران چنین فردی را با دیده حقارت می نگرند که به داشته های خویش راضی نیست. لذا این شخص همیشه خوار است.

عنه علیه السلام:
الْمُرِیبُ أَبَداً عَلِیلٌ [٨٨١].
الطَّامِعُ أَبَداً ذَلِیلٌ [٨٨٢].

امام على علیه السلام فرمود:
بد گمان، همیشه بیمار است.
طمعکار، همیشه خوار است.

غررالحکم (ترجمه انصاری)، ص: 57