ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

مهین با همسرش امیر بر روی کاناپه نشسته بودند و عصرانه می خوردند. هوای بهاری تا عمق جانشان نفوذ می کرد. گاهی لبخند زنان دخترشان الناز را تماشا می کردند که در ماسه های کنار ساحل بازی می کرد.  الناز به لطف اصرارهای پدربزرگ و مادربزرگش طعم این دنیا را می… بیشتر »

  برگ‌های زرد پاییزی چهره‌ی روستا را دگرگون کرده بود. پیرزنی به نام نورا در خانه‌ای کاه‌گلی زندگی می‌کرد. نورا سه پسر داشت. آنها را به تنهایی و با عرق جبین به دانشگاه فرستاد تا تحصیلات عالیه کسب کنند. بعد از فارغ‌التحصیلی دیگر محیط روستا باب طبع آنها… بیشتر »

✍لبخند سعید و آرش از کلاس هفتم تا دوازدهم با همدیگر دوست بودند. سعید خادم مسجد جمکران بود و آرش هم دوست داشت مثل سعید باشد: «خوش به حالت سعید. کاش! من هم خونوادم اجازه می دادن مثل تو خادم شم و همراهت به مسجد جمکران بیام. اما… » در حالی که آه افسوس… بیشتر »

سال دوم حوزه بودم. بنابر این گذاشته شد که به اتفاق اساتید محترم و دوستان بزرگوار به زیارت مشهد مقدس مشرف شویم، اما بنده احساس می کردم، توانایی و شرایط رفتن برایم مهیا نیست، در یکی از روزها که دختر عمویم برای خدا حافظی به منزلمان آمده بود ، تا چشمش به من… بیشتر »

  صدای مؤذن از گلدسته های مسجد گوش را نوازش می داد. مشهدی علی آستین هایش را بالازد و به سمت حوض رفت. دست در حوض آب برد، مشتی بر صورتش ریخت، دوباره دستش را در حوض فرو برد و خواست مشتی دیگر بر صورتش بریزد که کسی با عجله و تند تند به درحیاط می کویید. مشهدی… بیشتر »

مولا یمن! روزگار در پی احوالات مختلف می گذرد؛ گاهی ما را به سوی تو و خدا و گاهی به ناکجا آباد می برد؛ زندگی در مسیر همیشگی اش جاری است ؛ اما نمی دانم من در کجا جاری خواهم شد.  یاریم نما تا جاری شوم و بشورانم تمام بدی ها و ناامیدی ها را. بیشتر »