ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

در این حوالی ساعت به وقت پنج شنبه و قرار یک روز به یاد شهدا بودن.
شهدایی که رفتند واز خانه و زندگی و تعلقات خویش گذشتند تا دمی آسایش داشته باشیم و شب ها سر بر بالین امنیت گذاریم و قلب هایمان در تلاطم امروز و فردا یمان مضطرب نشود.
شادی روح همه شهدا صلوات

خوشا آنان که در این روزها راهی اند، راهی مسیر عشق و رسیدن به کربلا…
مولای من! کربلا رفتن لیاقت می خواهد
هنوز نشان لیاقت را از دستان مولایم دریافت نکردم، کاش! کمی لیاقت روزی ام شود.
کربلا رفته ها التماس دعا

بازهم حمله ای دیگر 

باز هم شهادتی دیگر 

باز هم حرمی که به خون عاشقان آغشته بود.

باز هم ..

باز هم….

اما این شهاد تها و حمله ها مارا به لرزه و ترس نخواهند  انداخت، با قدم هایمان استوار بر مسیرمان ایستاده ایم، مسیری که خدواند متعال برایمان برگزیده است، مسیر بندگی و کمال 

مسیری که با خونمان  ایستادگی و آزادگی راامضاء خواهد کرد.

یکی از شهدای غیر بنی هاشم کربلا یزید بن زیاد کندی می باشد.

نام کاملش یزید بن زیاد بن مهاصر(مهاجر) کندى، معروف به «ابوالشعثاء کندى» از رجال نامى و از دلاوران و تیراندازان ماهر کوفه بود که همراه سپاه عمر سعد از کوفه خارج شد ولى به حسین بن على علیه السلام پیوست.

برخى هم گفته اند پیش از رسیدن سپاه حر به امام حسین علیه السلام وى به امام حسین علیه السلام پیوسته و همراه او شده بود. پیش روى امام حسین علیه السلام، صد تیر به سوى دشمن افکند که تنها پنج تیر بر زمین افتاد.

با هر تیرى که مى انداخت، امام حسین علیه السلام دعا مى کرد که خدایا تیراندازى اش را استوارگردان و پاداشش را بهشت قرار بده: «اللهم سدد رمیته واجعل ثوابه الجنة».[1] نام او را یزید بن ابى زیاد و یزید بن زیاد بن مهاجر هم نقل کرده اند.[2]

تنقیح المقال، ج3، ص325.
اعیان الشیعه، ج1، ص603، کامل، ابن اثیر، ج2، ص569.

علل نکوهش کوفیان
ای مردم رنگارنگ، و دل های پریشان و پراکنده که بدن هایشان حاضر و عقلهایشان از آن ها غایب و دور است! من شما را به سوی حق می کشانم، امّا چونان بزغاله هائی که از غرّش شیر فرار کنند می گریزند! هیهات که با شما بتوانم تاریکی را از چهره عدالت بزدایم، و کجی ها را که در حق راه یافته، راست نمایم.
📚 نهج البلاغه، ترجمه خطبه 131
#محرم

مهدی(عج) ستاره زمین
مهدی و پدرش شب های تابستان قرار همیشگیشان داخل حیاط و خوابیدن زیر سقف آسمان بود. آنها از خوابیدن در حیاط لذت می بردند. ستاره ها محفل آنها را زیباتر می نمودند و خوشحالی در چشمان مهدی موج می زد. مهدی تا زمانی که خوابش می برد، ستاره ها را می شمرد.
معلم دینی اش را به یاد آورد که در مورد امام زمان توضیح داده بود از پدرش وسال کرد پدرجان! چگونه امام زمان(عج) مثل ستاره ها باعث ایمنی برای اهل زمین است؟
پدرش گفت: «یعنی انها را حفظ می کند از خطراتی که بخواهد به آن برسد.» مهدی گفت: «چقدر خوب پس ما یک ستاره زمینی هم به نام مهدی(عج) داریم که مواظبمان است و ما را حفظ می کند.»
حضرت مهدی علیه السلام فرمود: «اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ کما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند.»
بحارالانوار، ج ٧٨، ص ٣٨
#مهدوی
#داستانک
#به_قلم_خودم