ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

#زن_و_خانه‌داری
یکی از مشاغل مهم و با اهمیت یک زن خانه‌داری است. این شغل شریف به معنای تحقیر و حقارت زن به عنوان خدمتکاری نیست، بلکه او با روح لطیفی که دارد، موجب برقرار شدن شرایط امن و آرامش بیشتر و کانون خانواده را گرم و آرام برای اعضای آن می‌نماید؛ به علاوه این‌که پاداش‌های اخروی نصیبش می‌گردد.
یک زن می‌تواند نقش مهمی در آینده فرزندانش داشته باشد؛ او با نقش‌هایی که در خانواده به عنوان همسری و مادری دارد، می‌تواند مشاوری خوب برای همسر و فرزندانش باشد.
زن با تربیت نسلی شهادت طلب و الهی می‌تواند فرزندانش را به سعادت و کمال همه جانبه در دنیا و آخرت برساند و به علاوه این‌که می‌تواند افرادی را تربیت نماید که برای جامعه مثمر ثمر باشد و به این تریت هم خود و هم خانواده‌اش در جایگاه اجتماعی مناسبی قرار گیرند.
زن می تواند در کنار شغل شریف خانه‌داری به مشاغل اجتماعی نیز بپردازد، البته به شرط آن که از توانایی جسمی و روحی کافی بهره‌مند باشد. زن در صورتی می تواند به مشاغل اجتماعی بپردازد که علاوه بر آن شغل، تأمین نیازهای خود و خانواده را در اولویت قرار دهد.
در پایان کلام مقام معظم رهبری (مدظلعه العالی) را در مورد حساسیت شغل خانه‌داری برای زنان می‌آوریم. ایشان چنین می‌فرماید: «بنده عقیده ندارم به این که زن‌ها نباید در مشاغل اجتماعی و سیاسی کار کنند؛ نه، اشکالی ندارد؛ اما اگر چنانچه این به معنای این باشد که ما به خانه داری به چشم حقارت نگاه کنیم، این می‌شود گناه. خانه داری یک شغل است؛ شغل بزرگ، شغل مهم، شغل حساس، شغل آینده ساز.» 11 / 2 / 1392
آری! زنان در هر مقام و رتبه‌ای هم که باشند، نباید به خانه‌داری به دیده حقارت بنگرند و این کار را کم اهمیت تلقی کنند. همچنین مردان نیز نباید شغل خانه‌داری را کم ارزش بدانند، چرا که مردان زمانی می توانند با خیال آسوده در بیرون از خانه به شغل و وظیفه خود بپردازند که همسر آن‌ها در خانه به بهترین وجه ممکن وظایف خویش را انجام دهد. بنابر این شایسته است که مردان نیز در رسیدگی به امور منزل یار و مددکار همسر خویش باشند و از او پشتیبانی کنند.