ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

تفکر مثبت
 یکی از دستاوردهای بسیار مهم تفکر مثبت هنر شکر گذاری است . شکر یعنی شناخت منعم، شناخت نعمت استفاده صحیح از نعمت ها.
 به کار گیری هر چیزی در جای خودش یکی از نشانه های شکر انسان به خداست.
 درک مسئولیت در مقابل نعمت ها نشانه شکر است.
 توجه به این موضوع که نعمت ها باز دهی لازم دارند و مصرف هر نعمت نیز باید در بهترین راه و بهترین شکل صورت گیرد باعث شکر گذاری می شود و نتیجه آن افزایش بهره وردی فردی است.
 به داراییهای خود از زاویه ای بنگرید که امام حسین(ع) در دعای عرفه و امام سجاد(ع) در مناجات شعبانیه و امام علی(ع) در دعای کمیل به آن توجه کرده اند.
منبع: تفکر مثبت ص3

#دنیا_شناسی
چگونه خانه دنیا را توصیف کنم که ابتدای آن سختی مشقت و پایان آن نابودی است، در حلال دنیا حساب و در حرام آن عذاب است. کسی که ثرتمند گردد فریب می خورد، و آن کس که نیازمند باشد، اندوهناک است ، و تلاش کننده دنیا به آن نرسد و به رها کننده آن روی آورد. کسی که با چشم بصیرت به آن بنگرد او را آگاهی بخشد ، و آن کس که چشم به دنیا دوزد کوردلش می کند.
#ترجمه_خطبه_82_نهج_البلاغه

#اهمیت_اخلاق_از_نگاه_حضرت_علی(ع)
در خطبه 113 جمله‌ای از ایشان وارد شده است که «لا قرین کَحُسنِ‌الخُلقِ؛ هیچ همنشین و قرینی برای انسان مانند اخلاق نیکو نیست.»

در خطبه 176 عبارتی هست که امام(ع) می‌فرمایند نسبت به اخلاق حساس باشید: «ایاکم و تَهزیعِ الأخلاق و تَصریفَها؛ از شکستن اخلاق و دگرگون کردن آن بپرهیزید.» به نظر این‌طور می‌آید که اگر اخلاق زیرپا گذاشته شود هیچ چیز سالم نمی‌ماند، نه اعتقادات، نه زندگی، نه سیاست، نه اجتماع و نه هیچ ارزش دیگر.

در خطبه 192 نهج‌البلاغه، امام‌علی(ع) می‌فرماید اگر قرار باشد ما در زندگی به چیزی تعصب بورزیم و ایستادگی کنیم و از آن عبور نکنیم، آن اخلاق است:«فَإن کانَ لا بُدَّ مِنَ العَصَبِیه.. فَلیکُن تعصُّبُکم لِمَکارمِ الْخِصالِ و مَحامِدِ الأفعالِ و مَحاسِنِ الأمورِ»

ایشان در حکمت 38 می‌فرمایند: «و أکرمُ الحسبِ حُسنُ الخُلقِ». حسب به معنای شرافت قابل محاسبه است. گرامی‌ترین شرافت قابل محاسبه، اخلاق نیکوست. آنچه اعتبار دارد اخلاق است. انسان‌ها بر اساس آن به‌حساب‌می‌آیند.

«إنَّ أکرمَکُم عندَ‌الله أتقیکُم » (سوره حجرات – آیه 13)( قرآن همه ارزش‌ها را به‌ تقوی (پروا داری) داده است.
در کلمات امیرمؤمنان(ع) هست که: «التُّقی رئیسُ الاخلاق» پروا‌داری رئیس اخلاق است. نگاه کنید جامعه چقدر پروادار است. چقدر حریم نگه می‌دارد رعایت حقوق می‌کند. ملاک جامعه سالم همین است.

در حکمت 229 حضرت بیان می‌دارند که «کَفَی بالقَناعَه مُلکاً» قناعت برای دولتمندی کافی است. «و بِحُسنِ الخُلُقِ نَعیماً» کسی که اخلاق دارد همه نعمت‌ها را دارد. اگر در جامعه‌ای اخلاق حاکم باشد در پرتوی او می‌توان به‌ همه‌ جا ‌رسید.

در خطبه 28 می‌خوانیم «إنَّ أخوَفَ ما أخافَ علَیکُم إثنَتان: إتِّباعِ الهَوَی و طولِ الأمَل» من از دو چیز بر شما می‌ترسم: پیروی از هوا و آرزوی دراز. هر دوی اینها از جنس بی‌اخلاقی هستند. در شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، از امیرمؤمنان(ع) آمده است: «عَدمُ الأدَبِ سبَبُ کلِّ شرٍّ» فقدان ادب (اخلاق) علت همه شرور است.
منبع: تبیان

#تفسیر_سوره_تکویر
#آیات_1تا5
 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ؛ در آن هنگام که خورشيد در هم پيچيده شود.»(1) « وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ؛ و در آن هنگام که ستارگان بي‌فروغ شوند.»(2) « وَإِذَا الْجِبَالُ سُيرَتْ؛ و در آن هنگام که کوه‌ها به حرکت درآيند.»(3)« وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ؛ و در آن هنگام که باارزش‌ترين اموال به دست فراموشي سپرده شود.»(4)« وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ؛ و در آن هنگام که وحوش جمع شوند.»(5)
:star2: سیمای سوره تکویر
این سوره بیست و نه آیه دارد و در مکه نازل شده است. نام سوره برگرفته از اول آیه است به معنای در هم پیچیده شدن و تاریک شدن است.
محتوای سوره نشان می دهد که این سوره در اوایل بعثت نازل شده است، زیرا مخالفان در اوایل دعوت، آن حضرت را مجنون می خواندند و این سوره همانند سوره قلم که در اوایل بعثت نازل شده مشتمل بر تنزیه آن حضرت از تهمت ها می باشد.(تفسیر المیزان) بخش اول این سوره تغییرات عظیم و فراگیر این جهان را که مقدمه برپا شدن قیامت است بیان می کند و بخش دوم بیانگرجایگاه والای قرآن و نقش و تأثیر آن در روح و روان آدمیان است. در روایات برای تلاوت این سوره که موجب تفکر و غفلت زدایی انسان می شود، فضیلت های بسیاری نقل شده است.(تفسیر نور الثقلین)
 نکته ها: «تکویر» به معنای در هم پیچیدن است که در مورد خورشید به جمع شدن شعله های آن و خاموش شدن آن منجر می گردد.
حرکت کوه ها در آستانه قیامت ناشی از زلزله بزرگی است که باعث فرو پاشی و متلاشی شدن کوهها می گردد و چنانکه در آیات دیگر نیز آمده است همچون ریگ بیابان روان می شوند.
«عشار» جمع «عَشراء» به معنای شتر حامله ده ماهه است که در نزد عرب با ارزش ترین اموال محسوب می شده است. امّا به هنگام بروز علائم قیامت بی صاحب می ماند و کسی به فکر آن نیست.
«وحوش» جمع«وحش» به معنای حیوانی است که هرگز با انسانها انس نمی گیرد. مانند درندگان برخی با استناد به آیه « و ما من دابهٍ فی الارض و لا طائر یطیر بجناحیه الا امم امثالکم ما فرطنا فی الکتاب من شیء ثم الی ربهم یحشرون»(انعام 38)
گفته اند مراد این آیه نیز محشور شدن حیوانات در قیامت است. اما برخی دیگر از مفسران با توجه به اینکه سیاق آیات مربوط به نشانه های قبل از قیامت است، گفته اند : منظور آن است که قبل از قیامت، در اثر زلزله های پی در پی همه حیوانات از لانه ها و بیشه های خود خارج و در کنار یکدیگر جمع می شوند.(تفسیر المیزان)
منبع: تفسیر نور ، حجت الاسلام و المسلمین قرائتی، ج10 ، جزء30، ص394، 395، 396.

نکته های قرآنی از زبان آیت الله امجد
۱-قرآن نور است برای كسی كه بخواهد از آن استفاده كند.
۲- قرآن تبيان كل شیء است؛ يعنی قرآن دارای كلياتی است كه برای سعادت بشر كافی است (إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ)
۳- اگر انسان با قرآن آشنا شود و قرآن را به عنوان شناسنامه خود و به عنوان كلام خدا بخواند نورانی می‌شود و قرآن او را بالا می‌برد (اقرأ و ارق). ما از «علامه طباطبائی» پرسيديم: قرآن را چگونه بخوانيم وی گفت: قرآن كلام خدا است، اگر انسان بداند كه قرآن كلام خدا است و به اين اقرا و ارق توجه داشته باشد ترقی می‌كند و بالا می‌رود. برای فهميدن كلام بايد متكلم را شناخت. ما بايد آن قدر قرآن بخوانيم تا بفهميم كه قرآن كلام خدا است.
۴- قرآن كد عالم هستی يعنی شرح عالم هستی است، اگر كسی با قرآن آشنا شود با تمام اسرار هستی آشنا می‌شود و به قله اعلی انسانيت می‌رسد. به عنوان مثال «وفايی شوشتری» وقتی در نجف بود به يك نفر نامه می‌نويسد كه چرا فلان شب نماز شبت را نخواندی (ريز بينانند در عالم هستی؛ واقفند از كار هر كسی) اين‌ها همه مربوط به نورانيت قرآن است. اگر انسان با قرآن كريم انس پيدا كند به جايی می‌رسد كه همه چيز را می‌داند.
۵- هر آنچه كه سعادت بشر را تأمين می‌كند در قرآن وجود دارد قرآن كد و رمز عالم هستی است.
۶- قرآن نور است؛ نور، هم ظاهر است و هم ظاهركننده (مُظهر). عمل به قرآن باعث نورانيت می‌شود. ما هم بايد با آن سنخيت داشته باشيم تا قرآن را بفهميم.
۷- قرآن در همه شئون خود مستقل است و وابستگی به غير خود ندارد، در اصل سنديت و حجيت و در دلالت ظواهر و الفاظ، احتياج به هيج جای ديگر ندارد و در ارائه خطوط دين از قطعيات است.
۸- خواندن قرآن بايد ما را بالا ببرد.
۹- قرآن درس تربيت است.
۱۰- قرآن را به عنوان توسل به خدا بخوانيم. وقتی كه يك رعيت نامه سلطان را برايش می‌خواند، ريال شاه به او جايزه می‌داد؛ ما هم وقتی كه قرآن می‌خوانيم، از خدا جايزه بگيريم.
۱۱- هرچه انسان بالاتر برود، با نور قرآن بيشتر آشناتر می شود، ولی شرطش اين است كه انسان طهارت داشته باشد، شرط آن تشخيص كانی نيست؛ چون اين مطالب را همه می‌توانند بفهمند؛ چه طاهر باشند و چه نباشند. ولی كسانی قرآن را خوب می‌فهمند كه طاهر باشند.
۱۲- خدا به پيغمبر می‌فرمايد: قرآن را بخوان و به وسيله قرآن مردم را تزكيه كن تا مردم قرآن را بفهمند و ما هم بايد به دنبال پيغمبر برويم و تنها هدف بايد دعوت به خدا باشد. نبايد انتظار داشت كه انسان‌ها همه درفهم قرآن يكسان باشند، انسان‌ها مانند معدن‌های طلا و نقره هستند؛ هر كدام يك خاصيتی دارند.
۱۳- هرچه آدم با قرآن انس بگيرد، بيشتر بالا می رود و ظهور و بروز اخروی او نيز بيشتر می شود.
۱۴- قرآن عقل آدم را روشن می‌كند.
۱۵- قرآن تنها كتابی است كه اگر هزاران مرتبه بخوانی خسته نمی‌شوی.
۱۶- اگر به ما می‌گفتند كه يك كتاب در كره مريخ وجود دارد كه هم نور است و هم تبيان، آن وقت ما می‌رفتيم تا ببينيم آن كتاب چيست.
۱۷- بايد سراسر قرآن را با هم نگاه كرد و نبايد فقط يك تكه از آن را خواند.
۱۸- ممكن است كه يك آيه به تنهايی مطلبی را به ما بفهماند و گاهی هم ممكن است چند آيه با هم، مطلب را بفهماند. به هر حال، قرآن خودش را به ما می‌فهماند.
۱۹- قرآن حجيت ذاتی دارد. وقتی آيات قرآن جمع‌بندی شود، قرآن حجيت تام و قطعی دارد و با سنت قطعی مخالفت ندارد. وقتی در سنت اختلافی پيدا شد، آنگاه بايد به قرآن مراجعه كرد؛ چون قرآن سنت قطعی است.
۲۰- دو كار وظيفه ما است؛ تلاوت و مطالعه ظاهر قرآن، فهم آيات و تدبر در قرآن.
۲۱- تلاوت قرآن شفا است، اگر ناراحت شديد، با قرآن ناراحتی خود را برطرف كنيد. حتی اگر آن را نفهميديد همين كه آن را به دست بگيريد خدا فرجتان را می‌رساند.
۲۲- آدم هر چه بيشتر قرآن می‌خواند، بيشتر با آيات و اسما آشنا می‌شود. اين‌گونه است كه ظهور و بروز آن نيز بيشتر می‌شود.
:books:خبرگزاری بین المللی قرآن

تفکر مثبت
هر کلمه یا عبارت حامل یک پیام مثبت یا منفی است که خودتان نیز آن را تشخیص می دهید از کلمه، عبارات و واژه هایی استفاده کنید که حامل بار مثبت هستند، حتی اهداف خود را با بار مثبت مشخص کنید.
 به مثبت ها خیره شوید به منفی ها نظر کنید.
عادت کنید دوربینهای خود را در محلهایی نصب کنیدکه بهترین زاویه دید را داشته باشند.
فقط آن چیزی را کنترل کنید که از جانب شما قابل کنترل است و اجازه دهید سایر چیزها در مسیر خود حرکت کند.
تفکر مثبت ، ص3