حکمت 82 اعتراف به نادانی
حکمت 82
اعتراف به نادانی
«وَ قالَ(ع) مَن تَرَکَ قَولَ (لَا أرِی) أُصِیبَت مَقَاتِلُهُ؛ کسی که کلمه«نمی دانم» را رها کند، به قتلگاه های خود برخواهد خورد.»
☀️واژگان مهم: لَا أدری: نمی دانم مَقَاتِلُهُ(مقاتل+ه): کشتن گاه ها+یش
☀️چکیده مفاهیم: امام علی(ع) در این حکمت به این اصل اشاره می کند که اگر کسی هنگامی که سوالی را نمی داند پاسخ دهد زمینه های رسوایی خویش کمک کرده است ؛ چرا که کار او سبب گمراهی خود و دیگران از مسیر حق می شود و چه بسا دنیا و آخرت کسی را تباه کند.
☀️نکته ها: 1️⃣به این دلیل عده ای از گفتن کلمه «نمی دانم» خودداری می کنند چون گمان می کنند باید پاسخ همه سؤال ها را بدانند و از این رو ، گاهی پاسخ سوالی را نمی دانند ، هر چیزی را که خیال می کنند درست است، به عنوان پاسخ مطرح می سازند؛ در حالی که دانایی، به دست آوردنی است و باید همواره بر دانایی خود بیفزاییم. 2️⃣همه مردم این نقطه ضعف مشترک دارند که نادانی شان به مراتب بیشتر از دانایی شان است و تنها حضرت علی(ع) بود که می توانست بگوید: «پیش از آنکه مرا از دست دهید ، بپرسید»(نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه 92، ص275.)؛ زیرا پرسش ها، بی شمار و گوناگون اند و شامل مسائل شرعی، عقلی، تجربی، مسائل مربوط به علم شهور، عالم غیب، گذشته ، آینده و .. می شود و تنها کسی می تواند پاسخ گوی همه این سوالات باشد که از طرف خداوند تأیید شده باشد و علم و حکمت الهی را در اختیار داشته باشد. #ادامه_دارد… ?برگزیده راه روشن، محمد رضا زاده جویباری و همکاران، ص196 ??????