درنگی در صحیفه سجادیه دعای هفتم در مهمات و سختیها
درنگی در صحیفه سجادیه
دعای هفتم در مهمات و سختیها
«اَنتَ المَدعُوُّ لِلمُهِمّاتِ، وَاَنتَ المَفزَعُ فیِ المُلِماتِ، لا یَندَفِعُ مِنها إلا ما دَفَتَ، وَ لا یَنکَشِفُ مِنها إلا ما کَشَفتَ ؛ تویی که برای حل مشکلات خوانده می شوی و در سختی ها تو پناهگاهی ، هیچ کدام از این مشکلات بدون آن که آن ها را دفع کنی زدوده نمی شود و هیچ کدام از این سختی ها بدون این که تو آن ها را برطرف کنی برطرف نمی گردد.»
« وَ قَد نَزَلَ بی یا رَبِّ ما قَد تَکَأدَنی ثِقلُهُ، وَاَلَمَّ بی ما قَد بَهَظَنی حَملُهُ؛ خدایا مشکلاتی مرا فرا گرفته که سنگینی آنها مرا به زانو در آورده و گرفتاری آن مرا از تحمل آن ناتوان ساخته»