ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

 خدا با دعای حسین(ع) گره از کارها بگشاید و اندوه را برطرف می‌کند
امام جواد علیه‏‌السلام از پدرش امام حسین علیه‌‏السلام نقل می‌‏کند که آن حضرت گفت: ابی‌بن‌کعب پیش پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بود که من وارد شدم، رسول‏ خدا صلی الله علیه و آله به من گفت: آفرین بر تو یا اباعبدالله! ای زینت آسمان‏ها و زمین!

ابی بن کعب به او گفت: یا رسول ‏الله! چگونه جز تو، زینت آسمان‏ها و زمین، تواند بود؟

پیامبر صلی الله علیه و آله گفت:ای ابی! سوگند به آن که مرا به حق پیامبری برانگیخته، به راستی که حسین بن علی، در آسمان بزرگ‏تر از آن است که در زمین شناخته می‌‏شود.

هر آینه بر سمت راست عرش خدای عزوجل نوشته شده است: حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات، پیشوای نیکی و برکت و عزت و افتخار، و دریای دانش و گنجی است که برای آینده اندوخته شده است.

چرا چنین نباشد که خدای عزیز و جلیل، در پشت او، نسل پاک و پاکیزه و با برکتی را قرار داده است که پیش از آن که آفریده‌‏ای در رحم‏‌های زنان و پشت مردان بوده باشد، یا شب و روزی آفریده شده باشد؛ این نسل آفریده شده بود.

به او (امام حسین علیه‏‌السلام)، دعاهایی الهام شده است که هرگز آفریده‌‏ای، خدا را با آن‏ها نخواند، مگر این که خدای عزوجل وی را با او(حسین علیه السلام) محشور سازد و در سرای دیگر حسین شفیعش باشد.  و به واسطه آن دعاها خدا گره از کارش بگشاید و اندوهش برطرف سازد، قرضش را ادا نماید، مشکلش را آسان گرداند، راهش را هویدا سازد، او را بر خصمش، نیرو دهد و پرده‏‌اش را ندرد….

 متن حدیث:

 عن محمد بن علی بن موسی، عن أبیه علی بن موسی، عن أبیه موسی بن جعفر، عن أبیه جعفربن محمد، عن أبیه محمد بن علی، عن أبیه علی بن الحسین، عن أبیه الحسین بن علی بن أبی‏طالب علیه‏ السلام قال: دخلت علی رسول الله صلی الله علیه و آله و عنده ابی بن کعب. فقال لی رسول الله صلی الله علیه و آله: مرحبا بک یا ابا عبدالله، یا زین السماوات و الأرض. قال له أبی: و کیف یکون یا رسول الله صلی الله علیه و آله زین السماوات و الأرض أحد [ صفحه 70] غیرک؟ قال: یا ابی، والذی بعثنی بالحق نبیا، أن الحسین بن علی فی السماء اکبر منه فی الأرض، و إنه لمکتوب عن یمین عرض الله عزوجل: مصباح هدی، و سفینة نجاة، و إمام خیر، و یمن [1] ، و عز، و فخر، و بحر علم، و ذخر ]فلم لا یکون کذلک؟[ [2] و أن الله عزوجل رکب فی صلبه نطفة طیبة مبارکة زکیة ]خلقت من قبل أن یکون مخلوق فی الأرحام أو یجری ماء فی الأصلاب أو یکون لیل و نهار.[ [3] و لقد لقن دعوات ما یدعوا بهن مخلوق إلا حشره الله عزوجل معه و کان شفیعه فی آخرته، و فرج الله عنه کربه، و قضی بها دینه، و یسر أمره، و أوضع سبیله، و قواه علی عدوه، و لم یهتک ستره…

“عیون أخبارالرضا علیه‌السلام، ج ‏1، ص 59″
 

 
 

♣مناسبت امروز:
15 مهر روز ملی روستا و عشایر
روستا، تداعی کننده زندگی است، تلاشی که هر صبح با صدای طبیعت و صداهای طبیعی آغاز می‌شود، در پاکی و صمیمیت و با خواب خورشید، به استراحت‌گاه می‌رود.
روستا یعنی جریان زندگی، یعنی روح واقعی زیستن انسان، کار، تلاش بی‌وقفه، شاکر بودن و چشم و دست به آسمان داشتن و دست‌بر زانو گذاشتن و ان‌شاءالله گفتن.

روستا رگ حیات هر کشوری است، رگ‌هایی که خون تولید در آن جاری است و تداوم حیات هر روستا، تضمینی است برای حیات کل کشور.

روستا هنوز هم تداعی‌کننده عشق و صفا و صمیمت است، همدلی مردم، هم‌صدایی همه و پاکی و بی ریا بودن.
:books:فرا رو

جایگاه دوستان نزد امام رضا(ع) در کلام امام رضا(ع)

حسن بن جَهْم نقل می‌کند: به امام رضا علیه ‏السلام گفتم: مرا از دعا فراموش مکنید.

حضرت فرمود: گمان می‌کنی که من فراموشت می‏‌کنم؟

اندکی در خودم اندیشیدم و با خود گفتم: او برای شیعیانش دعا می‏‌کند و من نیز از شیعیانش هستم.
آن‏گاه گفتم: نه، فراموشم نمی‌کنید.

فرمود: از کجا فهمیدی؟

گفتم: من از شیعیانت هستم و شما برایشان دعا می‌‏کنید.

فرمود: آیا متوجّه چیز دیگری جز این شدی؟

گفتم: نه

فرمود: هرگاه خواستی بدانی که نزد من چه جایگاهی داری، ببین من نزدت چه جایگاهی دارم.

متن حدیث:

الحسن بن الجهم : قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ علیه ‏السلام : لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ .
قالَ : (أ)وَتَعلَمُ أنّی أنساکَ ؟
فَتَفَکَّرتُ فی نَفسی وقُلتُ : هُوَ یَدعو لِشیعَتِهِ وأنَا مِن شیعَتِهِ ، قُلتُ : لا ، لا تَنسانی .
قالَ : وکَیفَ عَلِمتَ ذلِکَ ؟
قُلتُ : إنّی مِن شیعَتِکَ ، وإنَّکَ لَتَدعو لَهُم .
فَقالَ : هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَیرِ هذا ؟
قُلتُ : لا .
قالَ : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَکَ عِندی فَانظُر (إلی) ما لی عِندَکَ .

«اصول کافی، جلد 4، صفحه 270»

امام علی(ع) : سزاوار است عاقل هنگام شیرینی غذا تلخی دارو را نیز به یاد آورد.

 سخن امام کاظم(ع) درباره سه گروهی که زیر سایه عرش خدا هستند

امام کاظم علیه‌السلام فرمودند: در روزی که سایه‌ای جز سایه الهی نیست، سه دسته از مردم از سایه عرش خدا بهره می‌برند: مردی که برادر مسلمان خود را در ازدواج یاری دهد، یا به وی خدمتی کند و یا اسرار برادر دینی خود را پنهان دارد.

متن حدیث:

قال موسی بن جعفر علیه‌السلام: ثلاثه یستظلون بظل عرش الله یوم القیامه یوم لا ظل الا ظله: رجل زوج اخاه المسلم او اخدمه ام کتم له سراً.

  “خصال، ص69- وسائل الشیعه، ج 20، ص46″

#تفسیر_قرآن
#سوره_انفطار
#سیمای_سوره
بسم الله الرحمن الرحیم.

«إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ(الإنفطار/1) ؛ آن زمان که آسمان [= کرات آسماني‌] از هم شکافته شود.»(1) «وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ؛ و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ريزند.»(2) « وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ؛ و آن زمان که درياها به هم پيوسته شود»(3)«وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ؛ و آن زمان که قبرها زير و رو گردد (و مردگان خارج شوند.(4)« عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ؛ (در آن زمان) هر کس مي‌داند آنچه را از پيش فرستاده و آنچه را براي بعد گذاشته است.»(5)
سیمای سوره انفطار
این سوره نوزده آیه دارد و در مکه نازل شده است.
نام آن برگرفته از آیه اول و به معنای شکافته شدن آسمان است.
همچون دیگر سوره های مکی، محور این سوره قیامت و حالات مردمان در آن هنگامه هولناک است. حوادث عظیمی که در پایان دوران جهان و در آستانه قیامت، رخ می دهد، فرشتگانی که مأمور ثبت اعمال انسانها در دنیا هستند، عاقبت نیکان و بدان و گوشه ای از مشکلات آن روز، بخش های مختلف این سوره را تشکیل می دهد.
برای تلاوت این سوره در نماز های واجب و مستنحب فضیلت هایی وارد شده که بیانگر نیاز دائمی انسان به ذکر و توجه است تا از قیامت غفلت نکند و به دنیا دل نبندد.
منبع: تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی، ج10، جزء 30، ص405

#ادامه_دارد…