ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

وَ قالَ(ع) : أولَی النَّاسِ بِالعَفوِ أقدَرُهُم عَلَی العُقُوبَهِ؛ سزاوارترین مردم به عفو و بخشودن، تواناترین ایشان است به کیفر رساندن.

اَولَی: سزاوارترین

اَقدَرُهُم(اَقدر+هُم): تواناترین +شان

کسی که قدرت و توان مجازات کردن ندارد و بگوید من از مجازات تو صرف نظر کردم و تو را بخشیدم بی معنا است؛ زیرا بخشودن، در صورتی معنا می دهد که قدرت بر مجازات و انتقام وجود داشته باشد. امام علی(علیه اسلام) در این حکمت تأکید دارد که هر چه شخصی قدرتمند تر باشد، به عفو و چشم پوشی سزاوارتر است. 

منبع: برگزیده راه روشن، حکمت1تا 110 نهج البلاغه، محمدرضا جویبار زاده و همکاران، ص124.