صفات پیشوای حق
صفات پيشواى حق
امام علی علیه السلام :
لا يَنبَغي أن يَكونَ الوالي عَلَى الفُروجِ وَالدِّماءِ وَالمَغانِمِ وَالأَحكامِ وإمامَةِ المُسلِمينَ البَخيلَ؛ فَتَكونَ في أموالِهِم نَهمَتُهُ ولَا الجاهِلَ؛ فَيُضِلَّهُم بِجَهلِهِ ولَا الجافِيَ؛ فَيَقطَعَهُم بِجَفائِهِ، ولَا الحائِفَ لِلدُّوَلِ؛ فَيَتَّخِذَ قَوما دونَ قَومٍ ولَا المُرتَشِيَ فِي الحُكمِ؛ فَيذَهَبَ بِالحُقوقِ، ويَقِفَ بِها دُونَ المَقاطِعِ ولَا المُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ؛ فَيُهلِكَ الاُمَّةَ .
ـ در توصيف پيشواى حق ـ: مىدانيد كه شايسته نيست بخيل، بر ناموس، جان ها، غنيمتها، احكام و پيشوايىِ مسلمانان، ولايت يابد تا در مالهاى آنان، حريص گردد ؛ و نه نادان، تا به نادانى خويش، مسلمانان را به گمراهى بَرَد و نه ستمكار، تا به ستم، عطاى آنان را بِبُرد؛ و نه بى عدالت در تقسيم مال، تا به گروهى ببخشد و گروهى را محروم سازد؛ و نه آن كه به خاطرِ حكم كردن، رشوه ستانَد، تا حقوق را پايمال كند و آن را چنان كه بايد، نرساند و نه آن كه سنّت را ضايع سازد و امّت را به هلاكت در اندازد .
:books: نهج البلاغة : الخطبة ۱۳۱