ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

شهادت در سجده(خاطره ای از شهید یوسف شریف)
می گفت: « دوست دارم شهادتم در حالی باشد که در سجده هستم.»
یکی از دوستانش می گفت: «در حال عکس گرفتن بودم که دیدم یک نفر به حالت سجده پیشانی به خاک گذاشته است . فکر کردم نماز می خواند ؛ اما دیدم هوا کاملا روشن است و وقت نماز گذشته، همه تجهیزات نظامی را هم با خودش داشت.
جلو رفتم تا عکسی در هین حالت از او بگیرم . دستم را که روی کتف او گذاشتم، به پهلو افتاد دیدم گلوله ای از پشت به او اصابت کرده و به قلبش رسیده، ارام بود انگار دیگر در این دنیا کاری نداشت.
صورتش را که دیدم زانوهایم سست شد به زمین نشستم با خودم گفتم: این که یوسف شریف است.»
شادی روحشان صلوات.

#تازه_او_را_شناختیم
آن شب به سنگر ما آمده بود تا شب را در سنگر بگذراند ولی ما او را نمی شناختیم.
هنگام خواب گفتیم: پتو نداریم!
گفت: ایرادی نداره ..
یک برنزیت زیر خود انداخت و خوابید.
صبح وقت نماز فرمانده گردانمان آمد و گفت: برادر خرازی شما جلو بایستید.
و ما آن وقت تازه او زا شناختیم.
شادی روحشن صلوات.

آب نمی خواهم
یک جوان کم سن و سال دیدم،افتاده بود گوشه یسنگر…..
از وضعش معلوم بود که رفتنیه کنارش نشستم
بهش گفتم: وایسا الان می رم برات آب میارم.
دستم را گرفت و گفت: نه حاجی. آب می خوام چی کار؟
فقط زودتر از اینجا برو…. اصرار کردم که نه حتما باید برم برات آب بیارم….
باز گفت: آب نمی خوام . الان که آقا میاد؛ اگر تشنه نباشم چه جوری تو صورتش نگاه کنم؟
:books: داستانهای کوتاه

آسودگی ما عدم ماست
ششمین شب عملیات کربلای پنج بود. جواد عابدی، ترکش های زیادی در بدن داشت . همراه چند مجروح دیگر او رابه عقب فرستادند.
سه چهار شب گذشت.
وسط درگیری، چشمم به جواد افتاد که با لباس بیمارستان و یک پاکت دارو ، خودش را به خط رسانده است.
از بیمارستان فرار کرده بود . می گفت: « وقتی تو که پیرمرد هستی داری این جا می جنگی، من چطور می توانم روی تخت بیمارستان ، آسوده بخوابم!» همان شب، جواد عابدی هم آسمانی شد.
شادی روح شهید جواد عابدی صلوات.
روای غلامحسین لنگرودی
:books:زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص139

زندگی به سبک شهدا

 آبگوشت ماهی می خوریم!
اوایل جنگ بود.رساندن نان و مواد غذایی از پشت جبهه به مناطق جنگی خیلی منظم نبود. یک جا زیاد می رفت
، یک جا کم. رفقای مجید می گفتند: « گاهی اوقات که سهمیه ی نان ما نمی رسید، نان های خشک را می زدیم توی آب رودخانه، خیس می کردیم و می خوردیم.» اما وقتی از مجید می پرسیدیم: « چی می خورید؟ » می گفت: « بیشتر آبگوشت ماهی می خوریم!» فکر می کردیم ماهی را می گیرند و چون وسیله ی سرخ کردنش را ندارند، آبگوشت می کنند . بعدها فهمیدیم منظورش از آبگوشت ماهی این بوده که نان را می زنند به آب رودخانه که ماهی دارد!
شادی روح شهید مجید زین الدین صلوات.

:books:چلچراغ، ص232

#زندگی_به_سبک_شهدا
واجب بر مستحب ترجیح دارد.
مهدی به خاطر نوع فعالیت و مسئولیتش که فرماندهی لشکر بود، مدتی را در شهر اهواز زندگی می کرد. برای استراحت و مرخصی، چند روز را به او سهمیه زیارتی می دهند که برود مشهد؛ مهدی می گوید: « واجب بر مستحب ترجیح دارد. ابتدا به دیدن مادرم و از آن جابه زیارت خواهم رفت.»
آن روزها من بیمار و در خانه بستری بودم . زمانی که مهدی به قم آمد و مرا در رختخواب دید، بدون این که لباس خود را عوض کند رفت توی آشپزخانه و مشغول پختن سوپ و گرفتن آبمیوه و .. شد. مهدی تمام مرخصی- خود را صرف پرستاری از من کرد.
:books:چلچراغ ، ص241
راوی مادر شهید.