ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت 84

جام مغفرت بنوش 

وَ قالَ (ع) عَجِبتُ لِمَن یَقنَطُ وَ مَعَهُ الاستِغفَارُ ؛ در شگفتم از کسی که از رحمت خدا نومید می شود؛ حال آنکه می تواند استغفار کند. 

واژگان مهم: 

عَجِبتُ : عجب دارم، در شگفتم        یَقنَطُ:نا امید می شود

چکیده مفاهیم: 

امام علی(ع) در این حکمت بر بزرگترین نعمت خداوند که انسان از آن غافل است، دست گذاشته و فرموده: استغفار و طلب آمرزش، بهترین داروی درد نا امیدی است و من در شگفتم که انسان با دارا بودن چنین سرمایه  رایگان، از رحمت الهی نا امید می شود. 

نکته ها: 

نا امیدی از درگاه خداوند از بزرگترین گناهان است؛ زیرا نو میدی به این معناست که خداوند از آمرزش نا توان و عاجز است و این بر خلاف صریح قرآن مجید است که می فرماید: «ای بندگان من- که بر خویشتن زیاده روی روا داشته اید- از رحمت خداوند نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را می آمرزد، که او خود آمرزنده  مهربان است.» (سوره زمر، آیه 53) 

2- استغفار دارای شرایط عام و خاص است . شرایط عام عبارتند از: پشیمانی از گناه، تصمیم و اراده جدی بر ترک دائمی گناه، برگرداندن حق مردم ، به جای آوردن حقوق و تکالیف الهی که از دست رفته اند. اما شرایط خاص استغفار که انسان را در رتبه علیین قرار می دهد عبارتند از: ذوب کردن گوشت هایی که بر اثر خوردن مال حرام بر بدن روییده، و چشاندن درد و رنج طاعت خداوند به بدن، همان گونه که پیش از این شرینی گناه و نا فرمانی را به آن چشانیده است.

ادامه دارد …..

منبع: محمد رضا زاده جویباری، برگزیده راه روشن، حکمت 1تا 110 نهج البلاغه، ص200