ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

بیت الاحزان

«قالَتْ علیها السلام: إنَّ السَّعیدَ كُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّا فى حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ؛همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ علیه السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.»(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج2، ص449)

 امیر خانه نشین شد و بیت الاحزان فاطمه(س) شکل گرفت و تنها فریاد مدافع ولایت در سکوت مرگبار مهاجر و انصار گردید. آنگاه گریه های پرمعنای آن نازدانه آفرینش فریاد رسای مظلومیت خاندان وحی در شب دیجور غصب و نفاق آن روزگار شد؛ او تنها و بی یاور به یاری دین خدا برخاست و در کنار همسر بزگوارش مدافع حریم خانه توحید، یک تنه در برابر هجوم باطل ایستاد و خدا نا شناسان دریافتند تا زهرا زنده است، خار در چشمهایشان و سد نفوذ ناپذیر در برابر گسترش ستم دامن گسترشان خواهد بود و لذا به نابودیش هم داستان شدند.

حتی گریه های بیدار کننده ی بانوی آسمانی، سِّر مستودع الهی، عصمت ملکوت یزدانی، جز بر کینه و نفاق آنان نیفزود تا جایی که وجود زهرا(س) را سّدی شکست ناپذیر در برابر سیل انحرافات خویش یافتند.

منبع:سید جعفر شهیدی زندگانی حضرت زهرا(س)،ص19