ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

آشنایی با سوره دهر
نام سوره: دهر
تعداد آیات: 31
محل نزول: مدینه منوره
معانی نام سوره: دهر به معنای عصر و روزگارو برهه از زمان است.
نامهای دیگر: انسان – دهر – هل اتی – ابرار (نیکان)
ویژگیهای سوره: این سوره در مورد اهل بیت پیامبر (ص) نازل شده و صفات برجسته انسانی و پایبندی به عهد و پیمان و اوج ایثار و اخلاص آن خاندان و فضیلت و کرامت و مقامات عالیه ای که آنان در پیشگاه پروردگار دارند بحث و گفتگو میکند.

موضوعات مطرح شده: قانون حادث و مسبوق به عدم بودن انسان – هدایت فکری و تکوینی و تشریعی انسانها – اراده و آزادی انسان در انتخاب راه و سرنوشت خود – وضعیت کافران در روز قیامت – داستان نذر خاندان پیامبر و اوج وفا – مشیت علم حکمت و رحمت خداوند.

:star2: فضیلت قرائت و خواص سوره دهر
سوره - انسان - یا - دهر - یا - هل أتی - (درمان با قرآن، ص 133)
هفتاد و ششمین سوره قرآن کریم است که مدنی و 31 آیه دارد.
شأن نزول این سوره از امام باقر علیه السلام روایت شده است: امام حسن و امام حسین علیهم السلام در دوران کودکی بیمار شدند پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم از آنها عیادت کرد و به امام علی علیه السلام فرمود: ای ابالحسن اگر برای فرزندانت نذری کنی خداوند به ایشان عافیت می بخشد.
امام علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها و فضه نذر کردند که سه روز روزه بگیرند تا بیماری حسنین شفا یابد. در روز اول هنگام افطار مسکینی به در خانه آمد و تقاضای غذا کرد. ایشان غذای خود را به او دادند. روز دوم هنگام افطار یتیم و اسیری به در خانه آمدند و آنها غذای خود را به آنها دادند. روز بیست و پنجم ماه ذی الحجه بود که سوره هل أتی بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد.
(مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 149)
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره انسان را قرائت نماید پاداش او بهشت و حوریان بهشتی خواهد بود.
( مجمع البیان، ج 10، ص 206)
امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: هر که سوره انسان را قرائت نماید خداوند او را با تعداد زیادی از حوریان بهشتی تزویج نماید و در سرای باقی با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خواهد بود.
(ثواب الاعمال، ص 121)
در سیره امام رضا علیه السلام آمده است: ایشان در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه در رکعت اول سوره حمد و انسان و در رکعت دوم بعد از حمد سوره غاشیه را قرائت می نمود و می فرمود: هر کس در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه این گونه نماز بخواند خداوند در این دو روز ایشان را از شرور در امان می دارد.
(من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 308)