ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حضرت زینب(س) ابتدای سخن را با سپاس خداوند و ستایش او آغاز می کند و تمام ستایش ها و شایستگی ها را تنها مخصوص و منحصر به خداوند و لا غیر می داند. آن حضرت پس از ستایش خداوند به یزید و همراهانش هشدار می دهد که مبادا! از این پیروزی به ظاهر خود را کسی بدانید و فکر کنید اکنون که همه چیز و امور مرتب و منظم برای شما پیش می رود؛ نشان از شایستگی و مقام شما در نزد خداوند دارد، خیر این گونه نیست؛ بلکه خداوند به این وسیله به شما مهلت و امتحانی می دهد که پس از آن شما را به نتیجه و سزای اعمالتان برساند پس چنین شادی مکنید که خیلی زود این شادی پایان خواهد یافت و ذلت و سرافکندگی در دنیا و آخرت همراه و قرین همیشگی شما خاندان و دودمان خواهد بود.
#خطبه‌حضرت‌زینب‌(س)_شام
#کپشن

السلام علیک یا با عبدالله(ع)
سفری به دیار عشق
سلام مولای من!
این روزها هر کسی کوله بار سفرش را می بیندد تا قدم در ره عشق گذارد، اما من هنوز چون پرنده ای در قفس هستم که صیاد نفس مرا به اسارت کشیده و بال های پروازم را شکسته است، روزهایم به امید راه نجاتی در سوت و کور می گذرد و به امید یاری تو سپری می نمایم، تا راهی به سوی تو یابم.
مولای من!
این روزها خیل زائران و عاشقان اربعینت مشتاقانه روزهای جهالت زمانه را در می نوردند، تا با تو پیمان ببندد و به ندای هل من ناصر ینصرنی ات پاسخ دهند که تا پای جان ولایت را تنها نگذارند و این قیامشان را به قیام حضرت مهدی(عج) متصل نمایند، اما مولای من! تکلیف ما اربعین نرفته ها چیست، اما این را هم می دانم که دل به دل راه دارد و با پای دل به این سفر هم می توان رفت، امیدوارم که همین طور باشد و دل شما هم به دنبال ما باشد.

مولای من! 

روزت به خیر

این روزها بیش از انچه باید خسته ام و بی حوصله کدامین سو را باید نظاره کرد؟

روزگار می گذرد و مراهم در پی خود از این سو به آن سو می کشاند، کاش !

آخرین مقصدم قرب الهی و رسیدن به جایگاه شهادت باشد.

کاش! روم آنجا که ….