ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

طرق وقف، وقف الحاق

«الحاق»یعنی«اضافه کردن چیزی به چیزی دیگر» الحاق یک «هاء ساکنه» به آخر برخی کلمات هنگام وقف را «وقف الحاق» گویند. این هاء ساکنه، «هاء سکت» نام دارد. فایده این نوع وقف حفظ حرکت آخر کلمه به هنگام وقف است. وقف الحاق در کتابت قرآن های موجود- طبق روایت حفص از عاصم- رعایت شده است. مانند الحاق هاء به آخر کلمه لَم یَتَسَنَّ در «لَم یَتَسَنَّه»(بقره-259) در روایت حفص، هاء سکت هم در وقف و هم در وصل خوانده می شود و حذف نمی گردد.

وقف روم

کلمه«روم» به معنای «قصد کردن_عزم نمودن» است. در قرائت «نوعی وقف است که در آن یک سوم حرکت حرف آخر خوانده می شود.» وقف «روم» فقط بر حرف مضموم و مکسور واقع می شود و در حرف مفتوح یا منصوب جایز نیست.فایده وقف روم، تمیز دادن حرکت حرف آخر توسط شنونده است. از آنجا که در این وقف، حرف آخر کلمه از سکون خارج می شود لذا«مد عارض» در چنین کلمه ای، فقط به قصر(مد طبیعی) اداء می گردد چرا که دیگر سبب «ساکن» وجود ندارد. مثال: مِن قَبلُ- غَفُورٌ - مِنَ الجِنِّ - وَ الانسِ- بِجَبَّارٍ.

?حلیه القرآن، سطح 2، سید محسن موسوی بلده ص43و44

پیام های آیات 4تا 16 سوره نازعات

بسم الله الرحمن الرحیم يوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ(النازعات/6)
آن روز که زلزله‌هاي وحشتناک همه چيز را به لرزه درمي‌آورد،
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ(النازعات/7)
و بدنبال آن، حادثه دومين [= صيحه عظيم محشر] رخ مي‌دهد،
قُلُوبٌ يوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ(النازعات/8)
دلهايي در آن روز سخت مضطرب است،
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ(النازعات/9)
و چشمهاي آنان از شدت ترس فروافتاده است!
يقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ(النازعات/10)
(ولي امروز) مي‌گويند: «آيا ما به زندگي مجدد بازمي‌گرديم؟!
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً(النازعات/11)
آيا هنگامي که استخوانهاي پوسيده‌اي شديم (ممکن است زنده شويم)؟!»
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ(النازعات/12)
مي‌گويند: «اگر قيامتي در کار باشد، بازگشتي است زيانبار!»
فَإِنَّمَا هِي زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ(النازعات/13)
ولي (بدانيد) اين بازگشت تنها با يک صيحه عظيم است!
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ(النازعات/14)

☀️پیام ها: 1- دگر گونی نظام طبیعت از مقدمات رستاخیز است.(ترجف الراجفه) 2- زلزله های قیامت در یک مرحله نیست پی در پی هستند(الراجفه……الرادفه) 3- در قیامت همه نگران نیستند، بعضی دلها دلهره دارند.(قلوب) 4- ارتباط عمیقی بین روح و جسم برقرار است .(قلوب….واجفه، ابصارها خاشعه) 5- گروهی از مردم با طرح سؤالات تکراری، وقوع قیامت را انکار می کنند(یقولون، انا لمردودون؟)

?تفسیر نور، حجت الاسلام قرائتی، جزء30، ج10، ص373- 374??☀️☀️??☀️☀️??☀️☀️

راهنمایی آیت الله بهجت(قدس سره) ، در مورد تبلیغ

❇️مبلّغ اگر از یقینیات تجاوز نکرد، پشیمان نخواهد شد، مبلغ باید مومنین را متصل به ثقلین نماید، یا اتصالشان را محکم تر نماید…
و اکنون مرسوم شده که همه اینها را از حفظ انجام می دهند. و لازمه اش این است که مردم بسیاری محروم می شوند و مبلغ با تکرار انجام تبلیغ می دهد؛
اولی این است که غیر احداث را از روی کتابهای مقبوله بخوانند و اختیار نمایند آنچه احسن است و اکثر باشد.

توصیه آیت الله بهجت (قدس سره) برای یافتن چیز گمشده یا دزدیده شده

برای یافتن چیز گمشده یا دزدیده شده چه باید کرد اگر ذکری وارد شده بیانش برای ما رهگشا خواهد بود؟

❇️برای یافتن هر چه که گم شده یا دزدیده شده باشد اگر چه انسان باشد
این ذکر را بسیار بخوانید تا زمانی که یافته شود(أَصبَحتُ في أَمانِ الله، أَمسيتُ في جِوارِ الله: در پناه خدا صبح كردم؛ در پناه خدا وارد شب شدم.) در پناه خدا صبح کرد و در جوار خدا وارد شب شدم.
شخصی با دیگری کار داشت، اما نه دقیقا و به درستی او را می شناخت و نه می دانست کجاست، در خانه ی خود نشست و آن قدر این ذکر را گفت که آن فرد مطلوب، با پای خودش نزد او آمد!

خطبه امام علی(ع) درباره دشمنانی که شیطان آنها را دام خود قرار داد

امام علی علیه السلام در خطبه ای در نکوهش دشمنان و پیروی آنها از شیطان فرمودند:

منحرفان، شیطان را معیار کار خود گرفتند، و شیطان نیز آنها را شریک و دام خود قرار داد، پس در سینه آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و بتدریج و آهسته با آنها آمیزش نمود (تا فرمانبردار او شدند).

با چشم های آنان می نگریست و با زبان های آنان سخن می گفت. (در گفتار و کردار پیرو او بودند).پس با یاری آنها بر مرکب گمراهی سوار شد و کردارهای زشت را در نظرشان زیبا جلوه داد، مانند رفتار کسی که نشان می داد در حکومت شیطان شریک است و با زبان شیطان، سخن باطل می گوید.

 متن حدیث:

 من خطبة له (علیه السلام) یذم فیها أتباع الشیطان :
اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الْخَطَلَ فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِکَهُ الشَّیْطَانُ فِی سُلْطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَی لِسَانِهِ .

“نهج البلاغه، خطبه ۷”