ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

دوران غیبت دورانی پر از تنش ، فتنه ها و اتفاقاتی است که روز به روز انسان ها را در سردرگمی، حیرانی فرو می برد و او را از ورطه آگاهی گاه به نادانی و جهالت می کشاند، چه بسا سبب انحراف شخص از عقیده و عمل گردد ، لذا لزوم توجه به این موضوع و خواندن دعاهایی در جهت شناختن بیشتر خداوند و دین و ائمه(ع) بسیار در این زمینه مؤثر می باشد. 

دعایی که امام صادق(ع) برای دوران غیبت سفارش نمود

 امام جعفر صادق علیه السلام به زُراره فرمودند:

اگر زمان غیبت را درک کردی، این دعا را همیشه داشته باش: خدایا، خودت را به من بشناسان، چون اگر خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسول خود را به مـن معرّفی کن چون اگر رسول تو را نشناسم، حجّت تو را نخواهم شناخت، خدایا حجّت خود را به من معّرفی کن زیرا اگر حجّت تو را نشناسم از دین خود گمراه شده ام.

 متن حدیث:

قالَ اَبُو عَبْدِاللّه ِ علیه السلام: یا زُرارَةُ! اِنْ اَدْرَکْتَ ذلِکَ الزَّمانَ فَاْلزِمْ هذَا الدُّعآءَ: اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ نَبِیَّکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ، حُجَّتَکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینی.

 "بحارالأنوار،  جلد ۵۲، صفحه ۱۴۶”

ولایت اولو الامر آن چنان مهم است که حتی شرط پذیرش اعمال واقع گردیده است و توجه به این نکته و تقویت آن می تواند سبب بهتر اعمال گردد، چرا که اگر اعمال هفتاد پیامبر را داشته باشم اما ولایت اولامر را نداشته باشیم پذیرفته نیست. 

اهمیت ولایت اولوالامر

پیامبر اکرم (ص) :

و الّذي بَعَثَني بالحَقِّ نَبِيّا، لو أنّ رَجُلاً لَقِيَ اللّهَ بِعَمَلِ سَبْعينَ نبيّا ثُمَّ لَم يَلْقَهُ بِوَلايةِ اُولي الأمْرِ منّا أهلَ البيتِ ما قَبِلَ اللّهُ مِنْهُ صَرْفا و لا عَدْلاً .
سوگند به آن كه مرا به حق به پيامبرى برانگيخت، اگر كسى با اعمال هفتاد پيامبر، خدا را ديدار كند، اما ولايت اولو الامرِ ما خاندان را به همراه نداشته باشد، خداوند از او نه توبه و بازگشتى مى‌پذيرد و نه فديه‌اى.
بحار الأنوار : ۲۷ / ۱۹۲ / ۴۹

احکام هاء آخر کلمه 

در آخر کلمات قرآن از سه نوع خارج نیست: 1- هاء جوهری 2- هاء سکت 3- هاء ضمیر 1- هاء جوهری: یا «هاء ذاتی» حرفی است که جزء جوهر و ذات کلمه است و از آن جدا نمی شود چرا که بدون آن، کلمه از معنای خود خارج می شود. مانند حرف «هاء» در کلمات فارسی«ماه-کوه- پیه» نمونه کلمات دارای هاء جوهری در قرآن: اَللهُ- اِلهُ- نَفَقَهُ(هود-91)تَنتَهِ(مریم-26)، شعرا(116-167)- یَنتَهِ(احزاب-60)،(علق-15)- وَجهُ- وَجُوهٌ-کَرِهَ حرکت «هاء جوهری »هر چه باشد به همان صورت بدون اشباع و کشش ادا می شود. تنها در کلمه«هذه» با وچود این که هاء آخر آن«جوهری» است، با این حال به اشباع خوانده می شود.(هذهی) و در وقف ساکن می گردد.(هذِه) ??☘️☘️??☘️☘️??☘️☘️??☘️☘️ ? حلیه القرآن، سطح 2، سید محسن موسوی بلده

پیام های آیات 5تا 19 سوره نازعات

بسم الله الرحمن الرحیم
«هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى(النازعات/15) ؛آيا داستان موسي به تو رسيده است؟!»(15) « إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى؛ در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوي» ندا داد (و گفت)»(16)« اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى؛ به سوي فرعون برو که طغيان کرده است!»(17) فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى؛ و به او بگو: «آيا مي‌خواهي پاکيزه شوي؟!»(18) « وَأَهْدِيكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى(النازعات/19)؛ و من تو را به سوي پروردگارت هدايت کنم تا از او بترسي (و گناه نکني)؟!»(19)
☀️پیام ها:
1- آغاز سخن با سؤال کردن شوق شنیدن را در افراد زیاد می کند..« هل اتاک»
2- نقل سرگذشت پیامبران پیشین برای پیامبران بعدی عامل تقویت روحیه است.« هل اتاک حدیث موسی»
3-رهبران الهی قبل از مبارزه با طاغوت ها ارتباط خود را با خداوند محکم می کنند.« إذا ناده ربه… إذهب الی فرعون إنَّهُ طغی»
4- برخی سرزمین ها مورد احترام و قداست هستند..« الوادِ المُقدس طوی»
5- انبیاء سردمداران مبارزه با طاغوتند.«إذهب الی فرعون إنَّهُ طغی»
6- در نهی از منکر به سراغ ریشه ها بروید.«إذهب إلی فرعون»
7-از هدایت هیچ کس حتی فرعون نا امید نباشید و لا اقل سخن حق را به او برسانید تا اتمام حجت شده باشد.«إذهب إلی فرعون…..فقل هل لک إلی أن تزکی»
8-در نهی از منکر حتی با طاغوت ها با نرمی سخن بگوید.«إنَّه طغی فقل هل لک أن تزکی»
9- با سؤال فطرت ها را بیدار کنید.« هل لک أن تزکی»
10- در شیوه تبلیغ لحن عاطفی و نرمش در گفتار را فراموش نکنید«هل لک»
11- جهت دعوت انبیاء تزکیه انسانهاست. .« هل لک أن تزکی»
12-در دعوت و تبلیغ مردم از کلماتی استفاده کنید که همه مردم بپذیرند و پسندند(دعوت به پاکی و دوری از ناپاکی)«إلی أن تزکی»
13- اگر به تزکیه تمایلی نباشد تلاش انبیاء بی ثمر است.«تزکی و أهدیک إلی ربک »
14- در مکتب انبیاء برای مبارزه با طاغوت ها ابتدا آنها را مؤعظه می کنند.«إنّهُ طَغی ..تزکی و أهدیکَ إلی ربک»
15- نشانه هدایت پذیری خوف و خشیت است.« أهدیکَ فَتخشی»
16- پیامبران مردم را به سوی خدا دعوت می کردند نه خود«إلی رَبِک»
17-طغیان همراه با بی باکی و ناپاکی است(خداوند می فرماید به سراغ فرعون طغیان گر برو و درباره تزکیه و خشیت با او سخن بگو یعنی او ناپاک و جسور است.« إنَّهُ طغی…..أن تَزکی فتخشی»
18- اصلاح افراد بستگی به اراده و اختیار خود آنان دارد.«هل لک أن تزکی»
?تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی ج10 ، ص375-376

پدیده ها ی جوی مانند دیگر چیزها هر کدام دارای اثرات سود بخش می باشد حتی باد که گاهی اوقات گلایه داریم یا اینکه چیزی را خراب می کند اگر خرابی به بار می آورد در قبالش داری سودها و منفعت هایی می باشد چرا که هنگام رکود باعث ایجاد فساد در میوه ها و غلات و .. می گردد.

باد و ویژگیهای آن 

ای مفضل! تو را از باد و خواص آن آگاه می کنم. نمی نگری که هنگام خوابیدن و رکود باد، چگونه مصیبت به پا می شود و جانها را در معرض هلاکت می افکند ، سالمان را بیمار و زار و بیماران را هلاک و ناکار و میوه ها را فاسد و نابود و دانه ها و سبزیها را آلوده و بی سود می گرداند. «وَبا» را به دنبال دارد و غلات را نابود می سازد. پس وزش بادها از تدابیر و حکمتهای حکیم و آفرینشگر است که به صلاح جهان و جهانیان در جریان می افتد. 

توحید مفضل، ص129.

پدیده ها ی جوی مانند دیگر چیزها هر کدام دارای اثرات سود بخش می باشد حتی باد که گاهی اوقات گلایه داریم یا اینکه چیزی را خراب می کند اگر خرابی به بار می آورد در قبالش داری سودها و منفعت هایی می باشد چرا که هنگام رکود باعث ایجاد فساد در میوه ها و غلات و .. می گردد.

باد و ویژگیهای آن 

ای مفضل! تو را از باد و خواص آن آگاه می کنم. نمی نگری که هنگام خوابیدن و رکود باد، چگونه مصیبت به پا می شود و جانها را در معرض هلاکت می افکند ، سالمان را بیمار و زار و بیماران را هلاک و ناکار و میوه ها را فاسد و نابود و دانه ها و سبزیها را آلوده و بی سود می گرداند. «وَبا» را به دنبال دارد و غلات را نابود می سازد. پس وزش بادها از تدابیر و حکمتهای حکیم و آفرینشگر است که به صلاح جهان و جهانیان در جریان می افتد. 

توحید مفضل، ص129.