یاران بیگانه
10 مرداد 1398 توسط یا کاشف الکروب
حکمت14نهج البلاغه
یاران بیگانه
و قالَ(ع) مَن ًیَبَعَهُ الأقرَبُ اُتِیحَ لَهُ الأبعَدُ ؛ کسی که خیشان بسیار نزدیک رهایش سازند، به وسیله [بیگانه]بسیار دورتر یاری خواهد شد.
ضََِّعَهُ: ضایع و تباه کرد او را
اُتیحَ: مهیا شد، فراهم شد.
در این حکمت امام(ع) به افرادی که مورد بی مهری اقوام و بستگان نزدیک خود قرار می گیرند، دلداری و امیدواری می دهد که از رحمت خدا مأیوس نباشند، چون خداوند راه دیگری به روی ایشان می گشاید که بیگانگان آغوش محبت را به روی او می گشایند.