ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

ما ا نسان ها در پیچ و خم زندگی در گیر و دار زمانه محبوس جهالت ها و غفلت ها شده ایم و با پیشرفت تکنولوژی ها، شبکه های اجتماعی و وسایل ارتباط جمعی همچنان بر جهالت و نادانیمان افزوده می شود به گونه ای که راه به جایی نبرده و همچنان مثل گذشته های نه چندان دور به گشت و گذار در وادی حیرانی و سرگردانی مشغولیم و هرروز از حضرت مهدی (عج) دور و دورتر می شویم برای درمان بیماریهای جسمی و روحی به افرادی مراجعه می کنیم که با تجویزات و نسخه های نادرست اخلاقی و غیر انسانی خود ما را به صحرای بر هوت می کشانند آنگاه گم گشته و پریشان خاطر؛ درپشت درب های یأس و تنهایی همچنان خود را با خته ایم ؛ اگر غرور را کنار گذاشته و به خود آییم، متو جه می شویم ، پزشک بیماریهایمان همین نزدیکی هاست این ماییم که از ایشان دور شده ایم و در قله های افلاک به سر می بریم کمی توجه و مراقبت در طول مسیر ما را به ایشان می رساند بدون نیاز به وقت قبلی و صرف هزینه های هنگفت پس تا زمان نگذشته به خود آییم.
ما انسانها پنجره چشمان تیز بین خود را بر روی همه چیز گشوده ایم و همه چیز را در یک لحظه آن چنان رصد می کنیم که اجازه نمی دهیم یک مورد آن از تیر رس رصد ما عبور کند چشمی که این گونه است گرفتار همه چیز شده چطور می خواهد حضرت مهدی (عج) را ببیند شفای بیماریهایش را از ایشان بخواهد ؟ باید پنجره چشمانمان را بر روی آنچه که ضروری نیست بسته نگه داریم .
چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید .(نیمایوشیج)

#همدلی_برای_ظهور
#عید_نو_عهد_نو
#نیمه_شعبان