ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

پنجشنبه ها روز خاصی است

پنجشنه ها روز خاصی است روز یک دیدار یا به یاد آوردن سفری خیلی دور به بلندای ابدیت که دیگر بازگشتی در آن نیست. یا دیداری جدید و تجدید خاطراتی از آنانی که بودند و اکنون نیستند.
آری؛ روزهای پنجشنبه حس و حال انسان را به سمت قبور اموات و شهدا می برد؛ به اینکه مدتی دیگر ما نیز دیر یا زود رهسپار آن دیار یا مکان خواهیم شد و چشمانمان را بر روی این جهان که حال خوب یا بد زیبا و هر چه چیز دیگر فرو خواهیم بست، اما این بستن چشمان این دنیا یی شروع باز کردن چشمان در مکانی دیگر است مکانی که پهناورتر از مکان کنونی است، مکانی است که چشمانمان چیزهایی را خواهد دید که هیچ گاه ندیده بود و چشمان قلبم نابینا و بسته بود که آن ها را بییند.
کاش ! قبل از ورود به آن مکان و دیدن چشمانمان در آن جا اکنون کمی چشم جانمان بینا شود.
شادی روح اموات و شهدا
فاتحه مع الصوات