پایه تحول فکری و معرفتی جامعه با وحدت حوزه و دانشگاه
پایه تحول فکری و معرفتی جامعه با وحدت حوزه و دانشگاه
آیا به علت نامگذاری وحدت حوزه و دانشگاه پی برده¬اید؟ آیا می¬دانستید منظوراز وحدتی که مطرح است چیست؟
حضرت علی(ع) می فرمایند: «هیچ ملّتى در انجام کارى با هم متحد نشدند، مگر این که خداوند گرفتارى آنان را بر طرف کرد و آنها را از بلاى ذلّت نجات داد»(شرح این ابی الحدید، ج2، ص185)
وحدت بین حوزه و دانشگاه بیشتر مدیون بصیرت و بینش امام خمینی (ره) بود. ایشان با علم به اینکه حوزه و دانشگاه می¬تواند سبب تحولات جامعه باشند، به خاطر خفقانی که در طول چند هزار ساله نظام طاغوتی که بر آن حاکم شده بود، دریافتند که راه رسیدن به تحول فکری، معرفتی جامعه، بیداری و آگاهی آنان به واسطه حوزه و دانشگاه است. از آنجایی که در زمان رژیم طاغوت شرایط حوزه و دانشگاه مانند زمان کنونی نبود، بلکه رژیم طاغوت سعی و تلاش می¬کرد که بین این دو نهاد تفرقه بیندازد، از این رو ایشان و اشخاصی چون: دکتر شهید مفتح، شهید باهنر و جمعی از همفکران به ارائه راهکار عملی پیرامون وحدت این دو نهاد گام نهادند. بر همین اساس از آن زمان تاکنون وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان مسئله اصلی در نظام جمهوری اسلامی تبدیل شد.
بر این اساس اتحاد میان این دو نهاد باعث شد که، دانشجویان به نظام اسلامی آشنا شده، زمینه بیداری و تحول فکری و معرفتی آنان را فراهم نمایند و با همکاری و همراهی یکدیگر، زمینه پیروزی انقلاب اسلامی و براندازی نظام دیکتاتوری طاغوت را فراهم نمایند. لذا «اختصاص یافتن این روز به نام وحدت حوزه و دانشگاه به خاطر نیاز شدیدی بود که در انقلاب اسلامی احساس می¬شد. چرا که وحدت کلید موفقیت انقلاب اسلامی بود و حفـظ و ادامه ى آن بـه آسـيب ناپذيرى انقلاب و نيل بـه اهـداف انقلابی و حفظ كامـل دسـتاوردهاى آن خواهـد انجاميد»ـ(وحدت حوزه و دانشگاه در کلام امام خامنه ای)
گاهی اوقات چنین پنداشته می¬شود که، مقصود از وحدت میان حوزه و دانشگاه که از آن سخن به میان می¬آید، وحدت فیزیکی و خارجی است به این معنا که، دروسی که در حوزه تدریس می¬شود در دانشگاه نیز تدریس شود یا بالعکس دروسی که در دانشگاه تدریس می¬شود در حوزه نیز تدریس شود اما، این گونه نیست بلکه، منظور وحدت در هدف است. یعنی در راستای رسیدن به یک مقصود و منظور با یکدیگر تعامل و همراهی داشته باشند. حضرت امام(ره) تأکید داشتند که این دو نهاد باید نقص¬های یکدیگر را برطرف کنند. چون اگر نقصی در هر کدام از این دو نهاد دیده ¬شود، به هدف و مقصد مورد نظر دست نخواهد ¬یافت.
پس در راه تحقق وحدت بیشتر و نزدیکی بین دو نهاد حوزه و دانشگاه باید بازنگری اساسی صورت گیرد و بعضا نقص¬ها و خلل¬هایی که، در هر کدام از این دو نهاد یافت می¬شود، برطرف نمود تا به هدف مطلوب دست یافت. چرا که حوزه و دانشگاه مانند دو بال است که هر کدام می¬تواند دیگری را در رسیدن به مقصد یاری ¬نماید. از سوی دیگر اگر انسان¬ها در کارهای خویش با یکدیگر متحد شوند و همفکری نمایند، خداوند گرفتاری آنها را برطرف می نماید و از بلای ذلت نجات می¬دهد.