ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت80 نهج البلاغه

وَ قالَ لِرَجُلٍ أفرَطَ فی الثَّنَاءِ عَلَیهِ وَ کَانَ لَهُمُتَّهِما أنَادُونَ مَا تَقُولُ وَ فَوقَ مَا فی نَفسِکَ؛ به مردی که در ستایش او زیاده روی کرد، ولی گمان بد به آن حضرت داشت، فرمود: من از آنچه به زبان می گویی، فروترم و از آنچه در دل داری، فراتر.

أفَرَطَ: زیاده روی کرد. 

اَلثَّنَاء: ستودن 

انسان باید متواضع باشد و قدر و منزلت خود را بشناسد و در کنار آن اجازه چاپلوسی و تملّق کردن را به دیگران ندهد. امیر المومنین (ع) در این سخن هم تواضع و فروتنی خود را نشان می دهند و هم اجازه چاپلوسی نمی دهند، به علاوه اینکه آگاهی از نیت و سطح فکر و شناخت طرف مقابل از ایشان، خود را بالاتر از آن مقدار معرفی می کند.