ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

وقتی اسیر شدیم از همه از رسانه ها آمده بودند برای مصاحبه و در واقع مانور قدرت و استفاده تبلیغاتی روی اسرای عملیات بود. 

نوبت یکی از بچه های زرنگ گردان شد. با آب و تاب تمام و قدری ملاطفت تصنعی شروع کردند به سوال کردن . 

یکی از مأموران پرسید: 

پسر جان اسمت چیه؟ عباس. 

اهل کجا هستی؟ بندرعباس. 

اسم پدرت چیه؟ به او می گویند حاج عباس!

گویی که طرف بویی از قضیه برده بود پرسید: کجا اسیر شدی؟ دشت عباس!

افسر عراقی که اطمینان پیدا کرده بود طرف دستش انداخته و نمی خواهد حرف بزند به ساق پای او زد و گفت: دروغ می گی! و او که خودش را به موش مردگی زده بود با تظاهر به گریه کردن گفت: نه به حضرت عباس!!! هنگام کتک خوردنشم می خندید. 

منبع: فرهنگ جبهه جلد سوم(شوخ طبعی ها) صص301و 302 . زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص83