ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

کرامات امام زمان(عج)
موضوع کرامت: نجات سرنشینان هواپیماى مشهد مقدّس
منبع کرامت: دفتر ثبت کرامات و خاطرات مسجد مقدّس جمکران، شماره ۹۷
مشخصات: آقاى م - ح، روحانى، ساکن تهران
زمان کرامت: ۲۸/۱۲/۷۵
مکان کرامت: تهران
تاریخ ثبت کرامت: ۱۳۷۶
خلاصه کرامت:
در تاریخ ۲۸اسفند سال ۷۵که به قصد زیارت امام رضا علیه السلام همراه عده اى از آقایان در هواپیما بودیم، وقتى بر فراز آسمان مشهد مقدّس رسیدیم، هواپیما دچار نقص فنى شد و بعد از حدود ۴۵دقیقه به طرف تهران برگشت و با اعلام آمادگى براى هر اتفاق ناگوار، همه مسافرین با توسل به حضرت صاحب الزمان علیه السلام و تکرار ذکر
“یا ابا صالح المهدى ادرکنى”
توجه حضرت را به زائرین جد بزرگوارشان جلب کردیم و از سقوط حتمى نجات پیدا کردیم.
شرح واقعه از زبان آقای م ح :
در تاریخ ۲۸اسفندماه ۱۳۷۵با هواپیما همراه بعضى از دوستان اهل علم و مداح تهرانى و همچنین عده اى از مسئولین کشور عازم مشهد مقدس بودیم.
وقتى هواپیما به فرودگاه مشهد رسید، خود را آماده پیاده شدن مى کردیم، یک مرتبه متوجه شدیم هواپیما دچار نقص فنى شده است و نمى تواند در باند فرودگاه بنشیند، نزدیک ۴۵دقیقه تا یک ساعت، هواپیما در آسمان مشهد سرگردان مى چرخید.
در نهایت مجبور شدیم به تهران برگردیم که حدود شش ساعت رفت و آمد و معطل شدنمان در آسمان شهر طول کشید.
همه سرنشینان نگران بودند که چه اتفاقى پیش خواهد آمد. وقتى از خلبان و خدمه هواپیما سؤال مى شد، اول جریان را نمى گفتند.
ولى وقتى یکى از مسئولین به طور خصوصى از خلبان پرسید، گفت: وقتى آماده فرود مى شدم،
متوجه شدم که چرخ هاى هواپیما باز نمى شوند و هرچه سعى کردیم، نتیجه نگرفتیم و الآن هم به طرف تهران بر مى گردیم و دستور داده اند که در آنجا آتش نشانى آماده باشد،
به خاطر اینکه احتمالا سقوط مى کنیم و هواپیما آتش مى گیرد!
همین که به نزدیکى فرودگاه تهران رسیدیم، مسئولین هواپیما اعلام کردند:
که ما به هیچ وجه نتوانستیم چرخ هاى هواپیما را باز کنیم و امکان نشستن به صورت عادى وجود ندارد، باید آماده سقوط باشیم، اگر کسى دندان مصنوعى دارد، بیرون بیاورد، همه کفش هایشان را در آورند و هرکس هم عینک دارد از روى چشمش بردارد.
خوب معلوم است که انسان در چنین موقعیتى چه حالى پیدا مى کند. بنده هم مثل سایرین منقلب شده بودم و در آخرین لحظات، عمامه ام را برداشتم و گفتم: آقایان اگر آخرین لحظه زنده بودنمان هست، بهتر است که به امام زمان حجة بن الحسن علیه السلام متوسل شویم.
همه منقلب بودیم، من دستم را روى سرم گذاشتم و گفتم: همه بگویید:
یا أبا صالح المهدی ادرکنی، یا أبا صالح المهدی أدرکنی…
همه مسافران با همان حالى که داشتند با صداى بلند مى گفتند: یا أبا صالح المهدی أدرکنى …

همه در حال توسل بودند که یک دفعه خلبان گفت:
بشارت! امام زمان علیه السلام عنایت فرمود، چرخ ها باز شد.
همه یک صدا صلوات فرستادند و به سلامت به زمین نشستیم. تمامى سرنشینان هواپیما مطمئن بودند که تنها معجزه امام زمان علیه السلام بود که در آن لحظات آخر، ما را نجات داد و به زائرین جدّش امام رضا علیه السلام توجه فرمود.
افسوس که عمرى پى اغیار دویدیم
از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم
سرمایه زکف رفت و تجارت ننمودیم
جز حسرت و اندوه متاعى نخریدیم
شاها به فقیران درت روى مگردان
بر درگهت افتاده به صد گونه امیدیم

امام زمان(عج)
برگرد که بر بهارمان میخندند
یک عده به حال زارمان میخندند
انقدر نبودنت به طول انجامید
دارند به انتظارمان میخندند

ادامه »

پیام های قرآنی

نماز عامل تربیت و پاکی

بسم اللهِ الرحمن الرحیم «أتلُ مَآأُوحِیَ إلیکَ مِنَ الکِتبِ وَأَقِمِ الصَّلوهَ تَنهی عَنِ الفَحشآءِ وَ ألمُنکَرِ وَ لَذِکرُ اللهِ أکبَرُ وَ اللهُ یَعلَمُ مَا تَصنَعُونَ؛آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن و نماز را به ا دار زیرا که نماز (انسان را) از زشتی ها و گناه باز می دارد و یاد خدا بزرگتر است و خدا می داند که شما چه می کنید.»
:sunny:نکته ها:
:one:امام صادق(ع) فرمودند: « هرکه دوست دارد بداند که از نمازش چه مقدار سود برده است، بنگرد ، اگر نمازش او را از کارهای زشت و ناپسند باز داشته است، به اندازه ای که باز ایستاده از نماز بهره برده است.» (میزان الحکمه، 7/3096)
:two:هر نماز گزار به اندازه توجهش به نماز، از آن بهره برده و از گناهان و زشتی ها دوری می کند از این رو ممکن است برخی نمازگزارها، برخی گناهان را مرتکب شوند اما با توجه به کیفیت نمازشان بسیاری از گناهان را که بی نماز انجام می دهد ترک می نمایند. (المیزان16/135)

جملات کوتاه 

جاده هاے زندگی

را خدا هموار میڪند ????

ڪار ما فقط برداشتن
☘️☘️☘️☘️
سنگ ریزه هاست…

پس اینقدر آه و ناله چرا؟ ????????

اعتقادبه رجعت از اصول دین است یا اصول مذهب؟

قبل از پاسخ به این سؤال می بایست نخست مفهوم و تصویر روشنی از آن دو واژه به دست آوریم تا بتوانیم به پاسخ سؤال فوق برسیم.
#جواب ✍️همانطور که می دانیم دین در یک تقسیم بندی به اصول و فروع دین تقسیم می شود و منظور از اصول دین، در این تقسیم، هر گونه اعتقاد معتبر دینی است که مربوط به بینش و شناخت خدا و جهان و انسان می شود، و منظور از فروع دین احکام عملی است که وظایف فردی و اجتماعی پیروان آن دین را بیان می کند. به عبارت دیگر منظور از اصول دین، اساسی ترین و زیربنایی ترین امور اعتقادی است، در مقابل سایر امور اعتقادی که نسبت به آنها جنبه تبعی و فرعی دارند، آن اصول عبارت اند از: توحید، نبوت و معاد - که ادیان الهی در سه اصل فوق مشترکند - که این اصول در حقیقت پاسخی به روشن ترین سؤالات فکری انسانند. طبیعی است که انکار هر یک از این سه اصل، موجب خروج از دین و اثبات کفر است.
اما اصول مذهب عبارت از این است که گاهی پیروان یک مکتب که در اصول بنیادی دین با یکدیگر مشترکند، برداشت ها و تلقیات مختلفی از دستورات و پیام های دینی دارند، که موجب پیدایش روش های مختلفی در دین می شود. این برداشت ها و طرز تفکر خاص از مکتب - با حفظ اصول و وجوه اشتراک - را اصول مذهب می گویند. عدم اعتقاد به این اصول موجب خروج از دین نمی شود، بلکه موجب خروج از آن طرز تفکر و برداشت خاص می شود؛ مثل اعتقاد به عدل و امامت، که عدل از امور اعتقادی تابع توحید و امامت تابع نبوت است. از این رو است که می بینیم مذاهب مختلفی پدید آمده همچون شیعه و سنی که هر کدام طرز تفکر خاصی نسبت به امامت دارند.
✨✨✨✨
اعتقاد به رجعت از اصول دین نیست و معتقد نبودن به آن هم موجب کفر و خروج از دین نم باشد، بلکه از اصول مذهب امامیه است. به طوری که اعتقاد به اصل رجعت گروهی از مؤمنان و کافران به دنیا پیش از قیامت، ضروری است. هر چند که باور داشتن جزئیات مسائلی که در رجعت اتفاق می افتد لازم و ضروری نیست.
به هر حال اعتقاد به رجعت همسنگ اعتقاد به صراط و میزان است. مرحوم «شُبَّر» در این باره می گوید:
«اصل رجعت، حق است و شبهه ای در آن نیست و عدم اعتقاد به آن موجب خروج از جرگه مؤمنان و شیعیان می شود. چرا که رجعت از امور ضروری مذهب شیعه بوده و روایاتی که در مورد صراط و میزان و غیر آن دو به دست ما رسیده است، از جهت تعداد و نیز صحت مدارک و وضوح دلالت، افزونتر از روایات رجعت نیست.
☀️☀️☀️☀️☀️
با آنکه اعتقاد به صراط و میزان و جز آنها ضروری است ، اما، باید توجه داشت که اختلاف و بینش های متفاوت در جزئیات مسأله رجعت، ضرری به اصل آن نمی زند، همانطور که برداشت های متفاوت در ویژگی های صراط و میزان در اصل آن خدشه وارد نمی سازد»[5] ??☘️☘️?? ?اصول عقائد، سید عبدالله شُبَّر، بحث رجعت.