مبارزه با هوای نفس
انسان موجودی شگفت آور است که از دو آفرینش تشکیل شده است. آفرینش دنیایی و آفرینش باطنی است.
آفرینش دنیایی جسم و آفرینش باطنی روح است. برای آفرینش روح درجه های مختلفی بیان کرده هفت درجه، هشت درجه و سه درجه. انسان دارای صفت های مختلفی از حسد، بخل، حرص، کینه، مهربانی، امانتداری، صداقت و .. است . برای هر کدام از این صفت ها لشکریانی است که او را به طرفی می کشاند. اگر او را به طرف خدا بکشاند، به سمت عالم غیب جذب می کند. اگر به سمت شیطان بکشاند به سمت شیطان جذب می کند.
همیشه بین این دو لشکر خدایی و شیطانی جنگ و درگیری بوده است. اگر صفتهای خدایی پیروز شود او اهل سعادت است. اگر صفت های شیطانی پیروز شود او اهل هلاکت است.
انسانی که با این دو آفرینش به وجود آمده است باید به خود توجه کند، مشتاق به کدامین سمت است. آیا دوست دارد بدبخت شود یا سعادتمند شود. در این هنگام باید همت کند بلند شود به مبارزه با هوای و هوس بر خیزد، صفت های نیک را برای خود انتخاب کند که زمینه سعادتش را فراهم نماید. باعث سعادتمندی و جلوگیری از سقوط او در بیراهه ها در دنیا و آخرت گردد؛ اما اگر به مبارزه با هوا و هوس ها بر نخیزد صفت های بد را انتخاب کند زمینه هلاکت و بدبختی خود را در دنیا و آخرت فراهم می کند؛ چون با هوای نفسش مقابله نکرده است، مسیر ها و برنامه های انحرافی را انتخاب نموده که باعث شده هم در دنیا و هم در آخرت به هلاکت برسد. پس انسانی که علاقمند خویش است سعی دارد به مبارزه با هوا و هوس ها برخیزد تا در دنیا و آخرت سعادتمند باشد.
باز نویسی از شرح چهل حدیث امام خمینی(ره)حدیث اول ص4