علم بدون منفعت
17 شهریور 1398 توسط یا کاشف الکروب
حکمت104
«وَ قالَ (ع) رُبَّ عَالِمٍ قَد قَتَلَهُ جَهلُهُ وَ عِلمُهُ مَعَهُ لَا یَنفَعُهُ؛چه بسا عالمی که نادانی اش او را از پای درآورده؛ در حالی که علمش با او است و سودی به او نمی رساند.»
رُبّش: چه بسا
لَایَنفَعُهُ: سود نمی رساند اورا
امام علی(ع) در این گفتار حکیمانه به عالمان بی عمل، یا عالمانی که از علوم بی فایده (مثل جادو و تردستی) بهره مند هستند و از قوانین اسلام اگاهی ندارند ، اشاره کرده و فرموده است: آنها از روی جهل فتوا می دهند و موجب هلاکت خود و دیگران می شوند. لذا حضرتش می فرمایید: چه بسا دانشمندی که نادانی اش او را به هلاکت می افکند و علمی که دارد به او سودی نمی رساند.