ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

عبادت حضرت زهرا(س) 

به نماز که می ایستاد فرشتگان بر او درود می فرستادند، نمازهایشان طولانی بود. لذا گاهی گهواره فرزندانش را فرشتگان حرکت می دادند تا او بتواند به عبادتش برسد. 

یک روز مثل همیشه پدر بزرگوارش به خانه شان آمد، او با یک دست فرزندش را شیر می داد و با دست دیگرش آسیاب را می گرداند و لبان مبارکش به ذکر پروردگار مشغول بود. از شدت عبادت و روزه های مکرر نحیف و لاغر شده بود. اشک های پدر از ضعف و رنجی که او می برد فرو ریخت و فرمود: دخترم تلخی های دنیا از جهت حلاوت زندگی آخرت تحمل کن و او گفت: «پروردگارم را بر همه نعمتهایش سپاس گزارم. همو می فرماید: کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سوی او خواهد فرستاد.»

منبع: محمد دشتی، نهج الحیاه، ص26، ح6