عاقل ها نمی ترسند
عاقلها نمیترسند
* قاب اول. وعده قرآن: پشیمانی مرعوبین دشمن
نقل شده که در دوران حکومت پیامبر اعظم صلیالله علیه و آله و سلم در مدینه و آن هنگام که یهودیان اطراف مدینه، پیمان خود با مسلمانان را گسستند، یکی از انصار نزد رسول خدا آمد و از دوستى و همپیمانى با پیمانشکنان برائت جُست و اعلام کرد که “هم پیمانِ من تنها خدا و پیامبر او است". منافقین مدینه اما حاضر نشدند که همچون صحابی وفادار پیامبر از یهودیان پیمانشکن برائت جویند و برای پیوستن به آنان تلاش کردند. برخی مفسرین گفتهاند که آیات ۵۱ و ۵۲ سورهی مائده در چنین موقعیتی نازل شده است: “اى کسانى که ایمان آوردهاید! یهودیان و مسیحیان را پشتیبان و دوست خود مگیرید، [که] آنها [در برابر شما] دوست و پشتیبان یکدیگرند و کسانى از شما که آنها را ولیّ خود بدانند، از آنها هستند. خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمىکند. پس کسانى را که در دلهایشان مرض است، مىبینى که در [دوستی با] آنان بر یکدیگر پیشى مىگیرند و مىگویند: «مىترسیم حادثهاى براى ما پیش آید.» چه بسا خداوند پیروزى یا حادثهی دیگرى از سوى خود [به نفع مسلمانان] پیش بیاورد و این دسته، از آنچه در دل پِنهان داشتند، پشیمان گردند.” «آنان [مرعوبین دشمن] از کمک به دشمن هیچ سودی نمیبرند. آمریکا و غرب، بارها نشان دادهاند که حتی به تسلیمشدگان هم رحم نمیکنند و چون تاریخ مصرف همکاریکنندگان به پایان برسد، بهآسانی آنان را به دور میافکنند.»
۱۳۸۵/۱/۲۵ سخنان رهبری (مد ظله العالی)