عاقبت آرزو پروری
23 شهریور 1398 توسط یا کاشف الکروب
وَ قالَ (ع): مَن جَرَی فیِ عِنَان أمَلِهِ عَثَرَ بِأَجَلِهِ؛ هر که به دنبال ارزوی خود بشتابد و مهارش را رها کند مرگ او را می لغزاند.
جَرَی: راه افتاد، جاری شد
عِنَان: لگام
عَثَرَ: افتاد، لغزید
این جمله امام(ع) در مورد ناپسندی و نادرستی آرزوهای دراز است که مرگ، راه رسیدن به آنها را قطع می کند.(شرح ابن میثم، ج5، ص248.)
برگزیده راه روشن، ترجمه مفاهیم و حکمت های نهج البلاغه 1تا 110 محمد رضا جویبار زاده و همکاران، ص49