ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت 13

شکر نمعت عامل گسترش نعمت ها

«و قالَ(ع): اِذَا وَصَلَت اِلَیکُم اَطرَافُ النِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا اَقصَاهَا بِقِلِّهِ الشُّکرِ؛ هرگاه مقدمات نعمت ها به شما رسید، نهایت آن را با کمی شکر از خود مرانید.»

☀️واژگان مهم: وَصَلَت: رسید فَلاَ تُنَفِّرُوا: پس دور نکنید اَطرَاف: گوشه ها، کنارها اَقصَی+ هَا: آخر+آن(اواخرش، نهایتش)

☀️چکیده مفاهیم: غالبا نعمت ها به صورت تدریجی می رسد و انسان اگر با شکر گذاری به استقبال آن رود، تا پایان آن نصیب انسان می شود، در این حکمت حضرت نمی فرماید با شکر نکردن، نعمت ها از دستتان می رود؛ بلکه می فرماید اگر کم شکر کنید، نعمت های بعدی نمی رسد.

☀️نکته ها: 1-نعمت های الهی، متناسب با وجود اسباب و عل آن نازل می شود. اگر علل و اسباب بیشتری مهیا باشند نعمت های بیشتری نازل می شوند و تداوم می یابند. پس عامل نزول نعمت ها خود بندگان هستند چون مخازن نعم الهی تمام شدنی نیست. 2- کفران نعمت، به معنای استفاده ناصحیح از نعمت ها در امور نا مربوط می باشد. مثلا نعمت سلامتی و قدرت جوانی را در کار بیهوده صرف کردن. گاهی هم کفران نعمت در اثر شکر نکردن یا کم شکر کردن صورت می گیرد . همان طور که مزید شکر مزید نعمت را به همراه دارد. 3- در این حکمت از کلمه«تُنفِروا» استفاده شده که به معنی دور کردن و از دست دادن است، از این کلمه معمولا در رابطه با پرندگان و پراندن آنها استفاده می شود . حضرت امیر(ع) نعمت را به پرنده تشبیه کرده که باید در قفس شکر و سپاس، نگهداری و حفاظت شود که اگر آدمی غفلت کند، پرنده را با دست خود پرواز داده و نعمت ها را از دست داده است. 4- نعمت های الهی متنوعند، همه نعمت ها جنبه مادی ندارند، برخی از آنها مثل: وِجاهت، عزت، عقل سلیم، داشتن حکمت، معرفت و هدایت خاص الهی، محبّ اهل بیت بودن و توفیق طلب علم ، از نعمت های معنوی به شمار می روند.

☀️پیام ها: برای رسیدن به وضعیت های مناسب تر به جای نظر کردن به نیمه خالی لیوان و شکایت از نداری ها، به نیمه پر لیوان بنگریم و شکر نعمت هایی را که داریم، بگزاریم. در این صورت، روز به روز نعمت ها افزون شده و به وضعیت های بهتر دست می یابیم. ??☘️☘️ ? محمد رضا زاده جویباری و همکاران، برگزیده راه روشن،ص 39-40