ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

با سلام به امت غیور ایران و دورود و سلام به رهبر کبیر انقلاب و روحانیت مبارز، اکنون که با قلبی سرشار از عشق به الله و مکتب انسان ساز اسلام می روم که وارد کربلای زمان خود شوم و با خون خود جواب ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان را بدهم، لذا می خواستم پیامی به برادران و خواهرانم بدهم. البته من کوچکتر از آنم که بتوانم پیامی به برادران و عزیزان بدهم ولکن می گویم ای برادران! بزرگترین دانشگاه برای تحصیل، جبهه ها می باشند و خداوند سفره رحمت خود را بر ما گسترده است؛ هر کس سر این سفره نیست ناکام از دنیا خواهد رفت.

برادران و شما ای خواهران! می توانید با غالب شدن بر نفس خود، فرزندانی پاک برای جامعه باشد. روزی می شود که همگی خواهیم رفت، شکی نیست. انا لله و انا الیه راجعون. چه بسا روزی کمه دفترچه اعمال یک یک ما را باز کنند آن موقع است که باید به سزای اعمال خود رسید. هدفتان فقط الله باشد و برای رضای خدا زندگی کنید. محکم باشید و به چیزی جز اسلام و قرآن فکر نکنید. شهید احمد حیدری در خرداد 1341 در روستای غوری از توابع بخش پشتکوه شهرستان نی ریز در میان خانواده ای متدین و دامدار دیده به جهان گشود و همیشه با خنده رویی خوشی خلقی و شوخ طبعی با همدرسان خود برخورد می کرد. سرانجام روز هفتم فروردین سال 1361 در جبهه شوش هنگام نبرد با دشمنان بعثی در عملیات پیروزمندانه فتح المبین تیر کین پر و بالش را شکست و دعایش مستجاب شد. شربت شاهد را از دست شاهد مقصود گرفت و مستانه به وادی عند ربهم یرزقون وارد شد. پیکر پاکش در صحن مطهر امامزاده حسن(ع) غوری به خاک سپرده شد.

شادی روح تمام شهدا و شهید فوق صلوات. منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص246-247-248.