ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

 شهید منصور شکاری

منصور، در اولین روز از پاییز سال 1341 در نی ریز، میان خانواده ای متدین و زحمتکش با ولادت خود خزان را جلوه ای بهاری بخشید و پیام آور شادی برای پدر و مادر منتظر خود شد. دوره ابتدایی را در دبیرستان فرهنمندی و دبستان ششم بهمن گذراند. دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید مفتح (آپادانا) به پایان برد. پس از آن ترک تحصیل نمود و به کار آزاد پرداخت. وقتی به سن قانونی کار رسید، به خاطر علاقه ای که به طبیعت و حیوانات وحشی داشت- اصولا به بیابان و کوهستان مأنوس بود- به استخدام اداراه محیط زیست شهرستان نیریز در آمد و صادقانه به خدمت مشغول شد. حفظ محیط زیست و جلوگیری از شکار بی رویه را جزء وظایف خود می دانست و در انجام وظیفه خود جدی و مصمم بود. در محیط خانواده برای همسر و دو فرزند دو دلبندش، شوهری دلسوز و پدری مهربان بود و از لحاظ روابط اجتماعی با مردم برخوردی انسانی، متین، آرام داشت. منصور در تاریخ 2/1/1369 در حال مأموریت و گشت در منطقه حفاظت شده بهرام گور مورد اصابت تیر اشرار مسلح قرار گرفت و به فیض شهادت نایل آمد. پپیکر مطهرش در گلزار شهدای نی ریز به خاک سپرده شده است.

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص746.

کلید واژه ها: در وظیفه جدی، برخورد انسانی، متین، آرام، محیط خانواده، دلسوز مهربان

احمد سال 1347 در خانواده ای مؤمن در روستای مشکان چشم بر دنیای خاکی گشود. با اولین گریه او بذر شادی و طراوت در محیط خانه پراکنده شد. لحظات زیبای کودکی را در دامن مادر سپری کرد. شش ساله بود که راهی مدرسه شد و دوره ابتدایی را در دبستان شهید آیت مشکان پشت سر گذاشت. سپس سال اول راهنمایی را در مدرسه ابوریحان بیرونی به پایان رساند. برای کاستن بار سنگین تأمین معاش خانواده از دوش پدر، ترک تحصیل کرده و به امور کشاورزی به کمک او شتافت. وقتی بی حیایی دشمن را در دریدن عفت گروهی از مردم مرزنشین را دید، تصمیم به رفتن و جنگیدن با دشمن گرفت. با شور و عشق خاصی به سراغ پدر و مادر رفت و با اصرار فراوان آنها را برای اعزام خود آماده نمود. 20/8/1361 همراه با بسیجیان قهرمان از خطبه سبز نی ریز عازم میادین نبرد گردید. در منطقه عملیاتی دهلران رو در روی دشمن نابکار ایستاد. ایمان قوی در احترام به حقوق دیگران، او را در مبارزه با دشمن مصمم تر کرده بود. سرانجام در تاریخ 3/11 1361 در منطقه عملیاتی چلات، لباس سرخ دادمادی را به تن کرد و عروس زیبای شهادت را در آغوش کشید. پیکر مطهرش در گلزار شهدای مشکان به خاک سپرده شد است.

شادی روح امام و شهدا و شهید فوق صلوات.

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا، شعبانپور، ص386.

2/2/1346 وقتی غنچه وجود محمد علی شکفت، فرشتگان شادباش گو شدند و بلبلان سرود خوان و در روستای تنگ حنا از توابع نی ریز، شادمانی خانه مسلمانی متدین را فرا گرفت. دوران کودکی را در کانون گرم خانواده پشت سر گذاشت و در سن 6 سالگی جهت کسب علم و دانش راهی مدرسه ابتدایی جهاد تم شولی شد.

طی مسافت طولانی برای رفتن به دبستان، موجب شد که تا سال سوم ابتدایی تحصیل کند و از ادامه آن منصرف شود. سپس به مشاغل آزاد مشغول شد. مشغله های زندگی او را از نماز و روزه باز نمی داشت و با عشق به ائمه اطهار(ع) بعد از هر نماز به دعا و نیایش مشغول می شد. 3/4/1366 به خدمت سربازی رفت و دوشادوش سایر رزمندگان به دفاع از اسلام و کشور اسلامی پرداخت. همیشه معتقد بود شهادت چیزی نیست که انسان از ان بهراسد و نباید برای شهید گریه کرد. وی معتقد بود چه بسیارند انسانهایی که تا سر حد جان ایستاده اند تا به کربلا و خاکی که امام حسین (ع) در آن به شهادت رسید، قدم بگذارند. به همین دلیل حضور خود در جبهه و به شهادت رسیدن در راه بازگشایی کربلا را منتهای آرزوی خود می داست. سرانجام 18/9/1366 در منطقه شلمچه در عملیات پدافندی شهد شیرین شهادت را نوشید و به آرزوی خود رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای تنگ حنا و با تشیع گرم مردم روستا به خاک سپرده شد.

شادی روح امام، شهدا و شهید فوق صلوات.

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص558

حمید رضا 26/3/1348 در شهرستان نی ریز، میان خانواده ای متدین و مذهبی چشمان زیبای خود را به جهان هستی گشود. از همان دوران کودکی علاقه خاصی به اسلام، قرآن و نماز داشت و در کنار خانواده به انجام فرائض دینی می پرداخت. دوره ابتدایی را در دبستان طباطبایی و راهنمایی را در مدرسه ولی عصر(عج)با موفقیت سپری کرد. سپس ترک تحصیل کرد و به کار پرداخت. حمید، فردی سخت کوش و مهربان بود و تا حد ممکن افراد مستضعف و فقیر را کمک می کرد.

سال 1365 از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان پاسدار وظیفه، به خدمت سربازی اعزام شد. دوران سربازی را در جبهه های نبرد حق علیه باطل سپری کرد. سرانجام 4/4/1367 در منطقه شلمچه، روح بلند و آسمانی او به پرواز در آمد و جسم مطهرش برای همیشه از دید خاکیان پنهان ماند. نام مقدس اش در لوح مفقود الاثر یا بهتر است بگوئیم جاوید الاثرهای انقلاب اسلامی ثبت شد.

یادش گرامی و نامش جاودان صلوات

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص700

علی، نیلوفر عاشقی بود که اول مهرماه 1341در گلستان عشق روئید و کوچه های روستای مشکان نی ریز را از عطر وجودش بهرهمند ساخت. دست مهربان باغبان در رشد و نمو وی کوشید تا او را برای تحصیل آماده کرد. دوره ابتدایی را در دبستان شهید آیت(ششم بهمن) مشکان آغاز کرد و به پایان رساند. سپس به دلیل عدم دسترسی به مدرسه راهنمایی ترک تحصیل کرد و به امور کشاورزی و دامداری مشغول شد . علی در امر تأمین نیازمندی خانواده یار و همراه پدر بود.

جوانان و اهالی مشکان از جوانمردی ها، اخلاق نیکو و حسنه وی خاطرات زیادی را برای هم تعریف می کنند. با شروع جنگ تحمیلی بارها و بارها به میادین نبرد اعزام شد و به عنوان دلاور مردی شجاع یار کمیلیان همیشه پیروز در گردان کمیل بود. سرانجام در هنگام تک دشمن، در منطقه شلمچه، 4/3/1367 می ناب وصل را نوشید و روح پاکش به دیار مقدس یار پرواز کرد و پیکرش یازده سال در کنار شقایق های خونین شلمچه به میهمانی ماند. سپس جویندگان نور نشانی از وی یافته و برای تسلی دل سوخته چشم انتظارانش به زادگاهش آوردند و در گلزار شهدای مشکان به خاک سپردند.

شادی روح امام ، تمام شهدا و شهدای 13 آبان و شهید فوق صلوات.

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص631.

آن گاه که چشمان زیبای خود را به دنیای خاکی گشود، سبد سبد شادمانی را به خانه ارمغان آورد. به عشق حضرت مصطفی (س) نام زیبای«محمد» را برای او برگزیدند و با نوای زیبایی اذان و اقامه در گوشش زمزمه کردند تا از همان کودکی الهی بزرگ شود و در مسیر خدا گام بردارد. محمد 1/6/1319 در شهرستان نی ریز دیده به جهان گشود و دوره ابتدایی را در دبستان دکتر شریعتی استهبان سپری کرد. سپس ترک تحصیل نمود و به شغل آزاد پرداخت. سال 1357 به استخدام اداره محیط زیست شهرستان نیریز در آمد و صادقانه مشغول خدمت به مردم شریف منطقه شد. شهید طهماسبی معتقد بود که حفظ محیط زیست می تاند نوع بشر را از خطر نابودی نجات دهد و می گفت: هرچه قدر ما در راستای حفظ محیط زیست تلاش کنیم و طبیعت خدادای را با طراوت و شاداب نگه داریم، قطعا زندگی همراه با سلامتی و نشاط بهتری خواهیم داشت.

آری! شهید طهماسبی با آگاهی از این مسئولیت خطیر، فعالانه در اداره محیط زیست نی ریز در مناطق روستایی و دور افتاده خدمت کرد. برای شش فرزند دلبندش پدری مهربان و دلسوز بود و با مردم رفتاری کاملا محترمانه و مؤدبانه داشت. فردی وظیفه شناس و به کارش پایبند بود و از وجدان کاری بالایی برخوردار و با همکارانش رفتار و برخوردی انسانی داشت. در تاریخ 14/1/1371 هنگام مأموریت در منطقه حفاظت شده بهرام گور نی ریز در کمین سوداگران مرگ و سربازان شیطان گرفتار شد و با تیر نفاق مظلومانه به شهادت رسید . پیکر مطهرش در گلزار شهدای نی ریز به خاک سپرده شده است.

روحش شاد و نامش جاودان . شادی روحشان صلوات.

منبع: مهین مهرورزان، غلامرضا شعبانپور، ص755