ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

مولایم !

روزها می گذرد و ما در خواب غفلت به سر می بریم  و گامی هر چند اندک در راه تحقق ظهورت بر نمی داریم. نمی دانم شاید درگیر زمانه،  حساب و کتاب شب و روز هستیم  و دغدغه هایی برای خود ایجاد کرده ایم که شما را فراموش کرده ایم و به غیبتت خو گرفته ایم؛ وگرنه اگر دغدغه حضورت را داشتیم لحظه ای آرام و قرار نداشتیم . آری چطور ممکن است ما برای کوچکترین چیز آن چنان دغدغه مند گردیم که آرامش و قرارمان را بگیرد اما برای ظهور و حضور تو  دغدغه مندت نیستیم وگرنه این گونه نبود.