ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

با یاری خدا و ائمه(ع) به قلم خودم
در این روز های بی قراری و پر تلاطم اربعین که روحها از کالبد خویش بیرون می رود، هر کس در پی یافتن وسیله ای است تا، جسم و روح خویش را همراه با خیل عاشقان روانه نمایند تا، به ندای هل من ناصر امام خویش لبیک گویان به انتظار ظهور، مسیر انتظار را تا فرا رسیدن لحظه موعود طی نماید، تا ضمیمه ای بر پیوند اربعین تا ظهور باشد.
در این میان هر کس منتظر است، منتظر یک امضا یا دعوتی از سوی شما.یا عمه سادات. تا غمگسار عمه سادات باشند و پروانه وار بچرخند و بچرخند تا در عشق شما بسوزند.
اما سهم من چه می شود؟ نه دعوتی، نه عمه ساداتی، نه امضایی. نه جسمم به حرکت در آمد نه روحم به پرواز. اما با چشمانی گریان و قلبی منتظر آن قدر بر درب خانه شما سلام خواهم داد و کوه ها و صحراها را به نظاره خواهم نشست تا، درب را باز کنید و اگرچه جسمم را نپذیرفتید، اما روحم را بپذیرید تا به پرواز در آید و رهسپار کوی شما شود تا برای همیشه مأوا گزیند.
پس به امید آن روز ….. صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین(ع)…….