دعای هفتم صحیفه سجادیه
25 تیر 1399 توسط یا کاشف الکروب
#درنگی_در_صحیفه_سجادیه
#ادامه_دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#در_مهمات_و_سختیها
بسم الله الرحمن الرحیم
«فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَولِکَ مؤتَمِرَهٌ ، وَ بِارادَتِکَ دُونَ نَهیِکَ مُنزَجِرَهٌ؛ و به مشیت تو بدون احتیاج به گفتار فرمانبرند و طبق اراده تو بدون این که نیاز به نهی(لفظی) باشد از حرکت باز می ایستد.»
«أنتَ المَدعُوُّ لِلمُهِمّاتِ، وَ أنتَ المَفزَعُ فیِ المُلِمَّاتِ، لا یَندَفِعُ مِنها إلا ما دَفَعتَ، وَ لا یَنکَشِفُ مِنها إلّا ما کَشَفتَ؛ تویی که برای حل مشکلات خوانده می شوی و در سختی ها تو پناهگاهی ، هیچ کدام از این مشکلات بدون آن که آن ها را دفع کنی زدوده نمی شوند و هیچ کدام از این سختی ها بدون این که تو آنها را برطرف کنی برطرف نمی گردد.»
صحیفه سجادیه