درنگی در صحیفه سجادیه
قسمت پایانی دعای هفتم صحیفه سجادیه
بِسمِ اللهِ الرحمنِ الرحیم
«وَلا تَشغَلنی بِالإهِتمامِ عَن تَعاهُدِ فُروضِکَ، وَ استِعمالِ سُنَّتِکَ ؛ و مرا با مشکلات امور زندگی از پرداختن به فرایض و به کار بستن سنت هایت باز مدار.»
« فَقَد ضِقتُ لِما نَزَلَ بی یا رَبِّ ذَرعا، وَ امتَلَأتُ بِحَملِ ما حَدَثَ عَلَیَّ هَمّا ، وَاَنتَ القادِرُ عَلی کَشفِ ما مُنیتُ بِهِ وَدَفعِ ما وَقَعتُ فیهِ فَافعَل بی ذلِکَ وَاِن لَم اَستَوجِبهُ مِنکَ، یا ذَا العَرشِ العَظیمِ؛ که -پروردگارا- چنان محنتی بر من نازل شده که توانم را از دست داده و بی تاب شده ام و سراسر وجودم در اثر این غم و اندوه پرشده است.[بار پروردگارا] تو در برطرف ساختن و دفع آنچه به من روی آورده و گرفتار آن شده ام قادری و بس، پس قدرتت را درباره من [و دفع گرفتاری ام] به کار گیر، گرچه از ناحیه تو مستوجب آن نیستم ای صاحب عرش عظیم.»
منبع: صحیفه سجادیه #کرونا #مهمات #سختیها