در مدح شهید غلامعباس ملّادی
شهید غلامعباس ملّای
فرزند : محمد رضا
ولادت: 20/6/1344- مشکان
شهادت: 24/2/1365- مهران
محل خاکسپاری: گلزار شهدای مشکان
می طراود از قلم این صبح صادق این سرود
بر غلامعباس ملّایی ز یزدان صد درود
سرو قدّی مه لقا گردان فرازی بی شکیب
آن که جز عشق خدایش از دل شیدا زدود
گاه رفتن نام لیلی اش بود ورد زبان
پس چرا جام مرا بشکست گر میلش نبود
جام را هم کوزه خواند از آنکه درگاه وصول
از سبوی یار دارد می کشد شهد شهود
حمزه استادش شده دانشگه اش دشت مصاف
چون ابو ریحان و آیت لایق قدرش نبود
سال شصت و پنج که آن نخل رعنا اوفتاد
بود در اوج جوانی بیست و دوساله بود
نرگش آذار را آمد خزان اندر بهار
ماه مشکان نور مهران گشت در صحرا غنود
ماه و نیمی دوستانش نور را جویا شدند
نور را جستند آنگه از دل خاک کبود
تا سر آرد انتظار مادر غمدیده اش
بار دیگر سوی مشکان چون کبوتر پر گشود
مینگارد بخشی بیدل به خون دیده باز
بر غلامعباس ملّای ز یزدان صد درود
3/4/1394 هشتم رمضان 1436
منبع: دیوان خون نگار ، ص117 -118