در ستایش خدای عزوجل
19 مرداد 1398 توسط شهید محمود رضا بیضائی
اَلحَمدُلِلهِ الأوَّلِ بِلا اَوَّلٍ کانَ قَبلَهُ، وَ الأخِرِ بِلا آخِرٍ یَکُونُ بَعدَهُ؛ سپاس خداوندی را که اول است و قبل از او اولی نبوده و اخر است و بعد از او اخری وجود ندارد.«1»اَلَّذی قَصُرَت عَن رُؤیَتِهِ اَبصارُ النّاظِرینَ، وَعَجَزَت عَن نَعتِهِ اَوهامُ الواصِفینَ؛ ان که دیده بینایان از رؤیتش ناتوان است و اندیشه توصیف کنندگان از وصفش عاجز«2»