ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

خداشناسی
ستایش و حمد برای خداوندی مناسب است که، از همه رازهای پنهان آگاه است. حال فرقی نمی کند این رازها مربوط به زندگی، گناهان، سلامتی یا بیماری و .. باشد. و نشانه های آشکار و قابل دیدنی از زندگی، طبیعت، انسان ها، رفت و آمد شب و روز، بر وجود داشتن و بودن او شهادت می دهد.
هیچ گاه مردم نمی توانند او را با چشم هایشان ببیند و ظاهر نمی شود. نه چشم کسی که او را ندید می تواند انکار کند که نیست. چون پدیده ها و چیزهایی که در جهان هستی وجود دارد خبر می دهند که کسی بوده که این ها را به وجود آورده است.
و کسی که با قلب خویش او را بشناسد نمی تواند ببیند چون جسم نیست که دیده شود. به علت توانایی و صفاتی که دارد از همه موجودات مرتبه اش برتر و بالاتر است . چون خداوند از روح خود به انسان دمیده و او را به وجود آورده است پس همیشه و همه جا با موجودات است در هر زمانی و نزدیک تر از هر شخصی به اوست .
پس به علت اینکه مرتبه اش بالاتر است هیچ گاه خودش را دور نکرده و چون انسان ها دچار غرور و .. نمی شود که بخواهد خود را از بنده ها جدا کند و نزدیکی اش با پدیده ها و چیزهایی که خلق کرده باعث نشده که در یک مرتبه و مساوی آنها باشد.
هیچ عقلی چون محدود است و چون که قابل لمس ، مشاهده، دیدن، اندازه گیری و فکر کردن نیست نمی تواند بر خدا اطلاع یابد که چگونه است . اما می تواند او را بشناسد و نسبت به او معرفت و شناخت پیدا کند.
پس خداوند است که تمام نشانه هایی که در هستی است گواهی می دهند که او وجود دارد و کسانی که او را انکار می کنند که نیست ، به اعتراف وا می دارد که وجود دارد .
خدایی که از سخنان هم بهتر ، برتر و از فکر منکران است.
#باز نویسی ترجمه خطبه 49