ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

انگشتمو شکستید 

رزمنده ها خیلی شهید همت رو دوست داشتند 

حاجی اومده بود برا سرکشی 

بچه ها از شدت علاقه ریختند سرش 

یهو شنیدم که شهید همت گفت: 

بی انصاف ها انگشتم رو شکستید…

اما هیچکی توجه نکرد … 

دو روز بعد دیدیم 

حاجی انگشتش رو گچ گرفته ….

زندگی به سبک شهدا ، مهدی نقدی، ص61

هنوز هم راه را نشان می دهند
قرار بود با چراغ مخصوص راه را به بچه ها نشان دهد. چراغ دست راستش بود که تیری به دستش نشت. گفتیم رهایش کن . گفت: نه من راهنما هستم . با دست چپ چراغ را گرفت . تیری به پهلویش نشست کوتاه نیامد . تیر بعد به دست چپش خورد . چراغ را به دندان گرفت ، تیر به فکش خورد. چراغ که افتاد خودش هم افتاد.
شهید اسماعیل مسعودی
صلی الله علیک یا ابالفضل العباس (ع)
شادی روحشان صلوات.
راوی : سرهنگ حمیدرضا گرامی
:books:زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص92.

دهانتان بوی شیر می دهد

مهمات می بردم . چند نفر توی جاده دست تکان دادند سوارشان کردم. گفتم: « شما که هنوز دهنتان بوی شیر می دهد. نمی ترسید از جنگ؟ » خندیدند و به جای کرایه، صلوات فرستادند و آمدند بالا کنار مهمات نشستند . جلوتر گفتند با چراغ خاموش برو. عراقی ها روی جاده دید دارند ، بدجوری می زنند . چراغ خاموش یعنی ته دره. 

یعنی خط بدون مهمات . یکی گفت: « حاجی ناراحت نباش» چفیه سفید رنگش را انداخت روی دوشش . جلوی ماشین می دوید که من ببینمش تا بدون چراغ برویم. خمپاره ای آمد و او رفت. یکی دیگرشان آمد جلوی ماشین دوید. خمپاره ای آمد. او هم رفت. وقتی رسیدیم خط همه شان پشت ماشین کنار مهمات خوابیده بودند. 

با لبخند و چشمهای باز. 

شادی روح تمام شهدا صلوات 

♣منبع: قصه های کوتاه. 

#جیم_زدن_از_بیمارستان
وصف جوانمردی فرمانده گردان شهادت: یک روز سوار بر یک ماشین لَندور، داشتیم به طرف مهران می رفتیم. کنار جاده ، دیدم یک نفر لنگ لنگان در حال حرکت است. رفتم به طرفش دیدم جواد صَراف است! داشت به زحمت در کنار جاده راه می رفت. تا او را دیدم، گفتم: آقا جواد، کجا می روی؟
گفت: وقتی که مجروح شدم، مرا به بیمارستان ایلام بردند. دکترها گفتند : باید بستری شوی، ولی من دیدم که گردانم در خط است و این انصاف نیست من در بیمارستان استراحت کنم و نیروهای من در خط بجنگند و آنها را تنها بگذارم .
این بود که از بیمارستان جیم زدم و حالا هم که می بینی ، دارم می روم سمت خط.
راوی: آقای گودرزی همرزم شهید
:books:زندگی به سبک شهدا مهدی نقدی، ص 85

فرصت تبلیغ

هیچ فرصتی را برای تبلیغ از دست نمی داد. به هر بهانه ای در هر جمعی که بود نکته ای را یاد آوری می کرد. یه بار در جمع بچه های دبیرستانی مشغول شوخی و خنده بودند شکلات هایی را از جیبش در آورد و تعارف کرد . همه برداشتند و مشغول خوردن شدند. گفت: ببینید بچه ها روی بستش چی نوشته؟ نوشته: 

آیدین. 

یعنی؟آآآآی….دین!

مواظب دینتون باشید. 

شادی روح شهید ضابط صلوات 

♣منبع: کتاب شیدایی ، ص82.

#شهید_حاج_حسین_خرازی
گفته بود تا زنده هستم جایی نقل نکنید
به من گفته بود تا زنده هست جایی نقل نکنم. حسین گفت: وقتی دستم قطع شد، درد نگرفت!یک حال خوشی به من دست داد؛ حالِ پرواز صدایی از ملکوت به من گفت: حسین آقا می آیی یا می مانی؟ با خودم گفتم می خواهم هنوز بجنگم، خمینی تنهاست، من سرباز اویم، هنوز جنگ تمام نشده. در همین حالات بودم که افتادم زمین . درد به تمام بدنم سرایت کرد و در بدنم پیچید.
راوی مادر شهید حاج حسین خرازی
زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص67