ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

??????از تورنتو کانادا تا جبهه

رتبه ی اول دانشگاه تورنتوی کانادا رو به دست آورده بود. وقتی درسش تمام شد و به ایران اومد تصمیم گرفت برود جبهه… گفتم:«شما تازه ازدواج کردی. یه مدت بمون و به جبهه نرو!» گفت: « نه مادر! من پول این مملکت رو در کانادا خرج کردم تا درسم تمام شده. وظیفه شرعی ام اینه که بروم به جبهه و به اسلام و مردم خدمت کنم«نگین واحد فنی مهندسی»

مهندس شهید حسن آقاسی زاده»

پی نوشت: مهم نیست که کجای دنیا باشی، مهم اینه که به تکلیفت بیندیشی و عمل کنی این یعنی مسلمانی…….

#شادی_روحش_صلوات

?خدمت از ماست ص70 ??????

شما که شهید نمی شی

در منطقه«ام  القصر» در خط پدافندی بودیم. مسئول دسته مان برادری به نام «سید جلیل میر شفیعیان» بود. او فرد مخلصی بود و نماز شبش ترک نمی شد. روز آخری که می خواستیم به عقب بیایم، ایشان شبش در پست نگهبانی بود و مسئول شفت ما به حساب می آمد.

ما توی سنگر نشسته بودیم که ایشان آمد و گفت: « بچه ها ! بهتر است از همدیگر حلالیت بخواهیم چون من تا چند دقیقه دیگر شهید می شوم!» ما با او شوخی کردیم و گفتیم: « نه بابا، آقا سید، شما که شهید نمی شوی.» گفت: «باور کنید من شهید می شوم و همین تویوتایی که الان از اینجا عبور کرد، وقتی برگردد شما مرا داخل آن تویوتا می گذارید!« ما باز هم مطلب او را شوخی گرفتیم. بالاخره هر طور شد، از ما حلالیت طلبید و دست و صورت یکدیگر را بوسیدیم و ایشان از سنگر بیرون رفت.

هنوز خیلی دور نشده بود که یک خمپاره 60 کنارش به زمین خور و ایشان را به شهادت رساند. قابل توجه آنکه جنازه مطهر این شهید را به وسیله همان تویوتای مزبور به عقب منتقل کردیم.

راوی : حسین تواضعی

شادی روح امام و تمام شهدا صلوات.

منبع: زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص101

رزمنده خوش سیما

شهید«احمد نیکجو» رزمنده خوش سیمای لشکر ویژه 25 کربلا بود که در بیست و سوم دی ماه 1365 در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید. او رساله امام را حفظ بود و برای بچه ها تو سید محله قائمشهر کلاس احکام می گذاشت به طوری که بچه ها او را می دیدند می گفتد: آیت الله احمد نیکجو آمد.

پدر شهید می گوید: شب شهادت احمد، خواب دیدم در کربلا هستم، جمع زیادی را دیدم که کلاهخود بر سرشان هست و شال سبزی را هم به کمر بسته اند و همگی به من می گویند: احمد شهید شده! احمد در عملیات ثامن الائمه(شکست حصر آبادان) به همراه شهید بزرگوار محمد حسین باقر زاده شرکت کرده بود، در حین عملیات ترکشی به شکم احمد اصابت می کند و روده بزرگش پاره می شود. تا 6 ماه برای معالجه و درمان بستری بود. در طول این مدت همیشه می گفت: خدایا! چرا من دارم خوب می شوم؟ چرا من شهید نمی شوم؟

راوی : پدر شهید

شادی روح امام، شهدا و شهید فوق صلوات

منبع: زندگی به سبک شهدا ، مهدی نقدی، ص80.

??????همراه با گناهان یک شهید 16 ساله

در جریان تفحص شهدا دفترچه یادداشت یک شهید 16 ساله پیدا شد.

از شنبه تا جمعه همراه با گناهان یه شهید 16 ساله:

شنبه: بدون وضو خوابیدم.

یک شنبه: خنده بلند در جمع.

دوشنبه: وقتی در بازی گل زدم احساس غرور کردم.

سه شنبه: نمازشب را سریع خواندم.

چهارشنبه: فرمانده در سلام از من پیشی گرفت.

پنج شنبه: ذکر روز را فراموش کردم.

جمعه: تکمیل نکردن1000صلوات و بسنده کردن به 700صلوات

من کجا و توکجا.

شادی روح امام، شهدا و شهید فوق صلوات.

?زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص123.??????

 همین یک انگشت کافیه

از بیمارستان که مرخص شد، هنوز به ماه نرسیده، رفت جبهه.

حسابی عصبانی شدم.

بهش گفتم: محسن،

تو با این وضعیت چه جوری می خوای بجنگی؟

تو که دست راستت کار نمی کنه.

عضله بازوی دست راستش کاملا از بین رفته بود

و فقط انگشت سبابه اش حرکت می کرد.

به همان انگشت سبابه اش اشاره کرد و گفت:

ببین، خدا این انگشت را برای من سالم نگه داشته،

برای چکاندن ماشه تفنگ.

همین یه انگشت کافیه.

و در حالی که سعی می کرد اشک هایش را از من پنهان کند،

گفت: مادر،

دلم بدجوری هوای کربلا رو کرده.

به او گفتم: من که حریف تو نمی شم.

ولی اینو بدون.

من چشام آب نمی خوره تو بری کربلا رو ببینی.

کربلا رو نمی بینی که هیچ،

ما رو هم در فراق خودت نمی نشونی

کمی تأمل کرد و گفت:

مادر جان، من کربلا رو برای خودم نمی خوام، برای نسل های بعد می خوام.

برای 7-8 سال آینده.

شادی روح تمام شهدا، امام و شهید محسن وزوایی صلوات

منبع: ققنوس فاتح ؛ زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی، ص49.

نماز اول وقت

شیرودی در کنار هیلکوپتر جنگی اش ایستاده بود و خبرنگاران هر کدام به نوبت از او سؤال می کردن.

خبرنگار ژاپنی پرسید: شما تا چه هنگام حاضرید بجنگید؟

شیرودی خندید. سرش را بالا گرفت و گفت: ما برای خاک نمی جنگیم، ما برای اسلام می جنگیم. تا هر زمان که اسلام در خطر باشد. این را گفت و به راه افتاد.

خبرنگاران حیران ایستادند.

شیرودی آستینهایش را بالا زد.

چند نفر به زبانهای مختلف از هم پرسیدند کجا؟ خلبان شیرودی کجا می رود؟

هنوز مصاحبه تمام نشده!

شیرودی همان طور که می رفت برگشت.

لبخندی زد و بلند گفت: نماز! صدای اذان می آید وقت نماز است.

راوی : همرزم شهید

شادی روح شهادا و امام و شهید فوق صلوات .

منبع: زندگی به سبک شهدا، مهدی نقدی،ص13.