ضحی (شهیدمحمودرضابیضائی)

حکمت 72 

محدودیت و فنای دنیا

وَ قالَ(ع) کُلُّ مَعدُودٍ مُنقَضٍ وَ کُلُّ مُتَوَقِّعٍ آتٍ؛ هر چه شمردنی است، پایان یافتنی است و هر چه انتظار آن می رود آمدنی است.» ☀️واژگان مهم: مَعدود: شمرده شده، شمردنی(«شی ء معدود» یعنی چیز قابل شمارش) منقض: به سر آینده مُتوَقِع: انتظار رونده آتٍ: رسنده(به در آینده) .

☀️چکیده مفاهیم:

این حکمت به ما تذکر می دهد که دنیا و آنچه در آن است، به زودی از عرصه هستی رخت خواهد بست ، چنان که گویا اصلا وجود نداشته اند و در مقابل، تمامی آنچه مربوط به امور اخروی است مانند مرگ و برانگیخته شدن، قطعا رخ خواهد داد.

☀️نکته ها:

**یکی از ویژگی های مادیات، محدودیت و پایان پذیری آنها است. مظاهر مادی هر چه باشد، عمر، جوانی، سلامتی، مال و ثروت، ریاست، شوت ها و لذت ها و … همه محدود و شمردنی است و چیز محدود نمی تواند اندیشه انسان را را که به دنبال سعادت ابدی و لذت و کمال بی پایان است، سیراب کند. **منظور از «متوقع» هر چیزی است که نمی توان از واقع شدن آن فرار کرد و دیر یا زود تحقق می یابد مانند مرگ و برانگیخته شدن پس از آن . پس لازم است که ما نهایت سعی و تلاش خود را برای مواجهه مناسب با آنها به کار گیریم و از آنها غفلت نورزیم. #ادامه_دارد…… ?????????? ?محمد رضا زاده جویباریو همکاران، برگزیده راه روشن، ص173