تفکر
تفکر شرط اول مبارزه با هوای نفس برای رسیدن به خداوند است. تفکر یعنی اینکه انسان در طول شب و روز به اندازه هر چند خیلی کم فکر کند به این که از یک طرف این همه نعمت، وسایل آسایش، زندگی، بدن سالمی که خداوند به ما داده و هر کدام دارای یک فایده ای است و از طرف دیگر این همه پیامبر که در طول تاریخ آمدند و برای ما کتاب، قانون و شرع، احکام حلال و حرام آوردند برای چه چیزی است؟ آیا فقط برای این است که چند روزی در دنیا زندگی کنیم و بخوریم و بخوابیم و دیگر کاری انجام ندهیم اگر این طور است، ما هم مثل حیوانات در این گونه زندگی کردن شریک هستیم. پس عقل و فکر کجا می رود؟ یا اینکه نه یک هدف مهم تر دیگری برای ما در نظر گرفته اند؟ اکنون باید توجه کنیم و ببینیم وظیفه ما در مقابل خداوندی که صاحب این همه نعمت است و مالک ما است چیست؟ آیا انبیاء و اولیاء که ما را از زندگی دنیایی که در آن غرق شویم و توجهی به خدا نداشته باشیم و فقط به فکر خود و منافع خویش باشیم دشمنی داشته اند؟یا راه دیگر که بتوانند ما را از غرق شدن در شهوات دنیایی، بی خبری و غفلت دور کنند نمی دانستند؟
باز نویسی شده از شرح چهل حدیث امام خمینی (ره) حدیث 2، ص27